'Aan het eind van de rit
levert het je een veelvoud aan geld op'
Robert, je bent eigenaar van twee bedrijven: Kraftwell en Looma. Welk bedrijf was er eerst?
Ik ben in 2010 begonnen met Kraftwell om de simpele reden dat ik zelf eindverantwoordelijk wilde zijn. Als ik zei: 'Het product gaat er op die datum zijn'. Dan moet het er ook op die datum zijn. Ik wil mijn woord na kunnen komen. Daarnaast kreeg ik vroeger altijd het verwijt dat ik meer voor de klant werkte, dan voor het bedrijf. Ik wilde altijd het beste voor de klant, want de klant is Koning. Daar begint het voor mij. Maar, mijn baas vond dat de belangen van het bedrijf voorop moesten staan en dat schuurde soms.
Laten we even teruggaan naar het begin. Hoe ben je begonnen?
Ik ben in 1995 in Roosendaal komen wonen met mijn ouders en ik kwam toen in de derde klas van de havo op het Gertrudiscollege terecht. Later heb ik de HEAO in Vlissingen gedaan, daar heb ik toen ook even op kamers gezeten en in 2002 heb ik mijn studie afgerond. Ik ging solliciteren en ben uiteindelijke telefonische acquisitie gaan doen voor een transportbedrijf. Ik moest er 8 uur lang voor zorgen dat mijn collega-verkopers afspraken hadden staan. Ik begon dus 's ochtends met lege agenda's en ik moest ervoor zorgen dat mijn collega's bij zoveel mogelijk mensen langs mochten gaan. Het was saai werk, maar je werd er wel heel creatief van. Het is een goede leerschool geweest, want je werkt echt aan je verkoopskills.
Wat heb je daar bijvoorbeeld geleerd?
Ik sprak nooit over hetgeen we wilden verkopen. Als het bijvoorbeeld een bedrijf in Enschede was, dan vroeg ik hoe FC Twente het had gedaan. Of ik vertelde dat ik laatst nog langs hun pand was gereden en hoe mooi ik dat vond. Ik zette dus vooral in op de relatie met het bedrijf, ik ging de klik zoeken. Als er geen verbinding met elkaar is, dan is een samenwerking in mijn ogen bijna onmogelijk. Dat heb ik daar geleerd. Is die klik er wel van beide kanten? Dan gaan mensen je wederzijds iets gunnen en krijg je vertrouwen. Dat is de basis om zaken met elkaar te doen, maar de klik moet wel echt zijn en niet gemaakt. Daarom is het belangrijk om te doen wat je zegt, en zegt wat je doet.
Heb je dat lang gedaan?
Nee, ik heb dat een jaar gedaan en toen heb ik zeven jaar bij een verpakkingsgroothandel gewerkt. Het bedrijf waar ik voor werkte had nog geen klanten in Nederland, ik ben echt vanaf 0 begonnen en ik moest de markt zelf opbouwen. Uiteindelijk is dat gelukt, maar ik wilde meer betrokkenheid bij het bedrijf. Toen ik om een percentage aandelen vroeg, werd dat geweigerd. Ik vind wel 'Werken moet ook lonen'. Dat wil zeggen: ik kreeg iedere maand mijn salaris, maar als je hard werkt moet je daar ook voor beloond worden met bijvoorbeeld die betrokkenheid. Toen dat niet lukte, besloot ik voor mezelf te beginnen.
Had je ooit verwacht dat je in de verpakkingswereld terecht zou komen?
Nee, dozen klinken natuurlijk heel saai, er is weinig spannends aan. Maar, verpakkingen worden natuurlijk overal voor gebruikt. Onze klanten kunnen heel divers zijn. Van een bakkerij tot een visafslag en van een computerproducent tot een ijsfabriek.Je krijgt overal een kijkje in de keuken. Alles heeft verpakkingen nodig en dat maakt dit beroep mooier dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Als je eenmaal in de verpakkingswereld zit, dan wil je er ook niet meer uit.
Wanneer besloot je dat het tijd was voor je tweede bedrijf, Looma?
Dat kwam eigenlijk zeven jaar later. Ik kwam tot de conclusie dat er meer is dan geld alleen. Ik wilde een waardevolle invulling van mijn leven. Bij Kraftwell kon ik het verschil niet maken. Ik sponsorde wel een volleybalteam, ik ondersteunde de carnaval en het Sinterklaasfeest maar ik kon niet écht van betekenis zijn. Dat kan ik bij Looma wel. Mensen die in lastige situaties zitten, help ik aan een baan. Dat geeft zoveel erkenning en waardering. Het is een stukje maatschappelijk verantwoord (mvo) ondernemen.
Dat kost je als ondernemer toch geld?
Dat is een beetje dezelfde discussie als met het Koningshuis. Het kost ons geld, maar het levert ook iets op. In eerste instantie kost het je zeker geld. Denk aan de kosten voor begeleiding, maar ook de stress en zorgen. Maar, het levert ook iets op. Bij Kraftwell hebben we bijvoorbeeld geen A-merken als klanten, terwijl we bij Looma wel werken met namen als Karl Lagerfeld, Jamin, Swarovski en Christine le Duc. Dat komt echt door het maatschappelijk ondernemen. Zij zijn ook zoekende hoe ze van betekenis kunnen zijn voor de maatschappij en door bijvoorbeeld het inpakwerk uit te besteden aan ons, dragen zij een steentje bij. Aan het eind van de rit levert het je een veelvoud aan geld op en het draagt bij aan je levensgeluk.
Toch lijkt me dat een lastige keuze.
Dat is het ook zeker. Je staat soms voor enorme dilemma's. Er is bijvoorbeeld een jongen met een achtergrond in de drugsproblematiek. Hij werkt een paar dagen voor ons en eigenlijk doet hij het heel goed. Ik wil hem helpen door hem een contract aan te bieden, maar hij staat nergens ingeschreven. Ook niet bij het UWV. Als ik hem een contract geef, kan het twee kanten opgaan. Of het gaat goed en hij gaat z'n bestaan verder opbouwen. Of hij valt terug in oude gewoontes. Als dat laatste gebeurt en hij staat niet ingeschreven bij het UWV, dan draag ik de risico's. Daar zijn geen passende oplossingen voor nu.
Kan je daar wakker van liggen?
Ik ben wel iemand die makkelijk wakker kan liggen, ja. Maar dat gaat over van alles en nog wat. Van de toekomst van mijn kinderen tot aan schrijnende verhalen op het werk. De laatste keer dat ik wakker heb gelegen was toch wel met de vraag of er genoeg balans is tussen werk en privé. Hoe zorg ik ervoor dat ik genoeg tijd heb voor thuis, maar dat ik ook niet achterblijf met mijn zakelijke activiteiten? Dat is soms een lastige zoektocht.
Laatste vraag: Bij wie zou jij wel eens aan de keukentafel willen zitten?
Die vraag had ik kunnen verwachten natuurlijk. Misschien zou ik dan nog wel het liefst met Majoor Bosshardt van het Leger des Heils aan tafel willen zitten. Ze was geen onderneemster, maar ze geloofde wel heilig in de mens. Ze had vertrouwen en geloof in de mensheid. Dat vind ik heel inspirerend. [n]
