Ruud Goetjaer: ‘Ik krijg heel veel energie van mijn cursisten’
Door: Bregje Kop AlgemeenIn 1985 ben je de dansschool begonnen. Hoe is dat gegaan?
“Ik studeerde in Delft aan de TU Mijnbouwkunde, maar ik was ook een ongelooflijk fanatieke danser. Daardoor heb ik op een gegeven moment de keuze gemaakt mij meer toe te leggen op het dansen. Het dansen zelf hoefde ik bijna niet meer te leren, waardoor ik in korte tijd mijn dansleraar-diploma kon halen. Omdat ik ook wat wilde verdienen ben ik les gaan geven. In 1985 werd ik benaderd door dansschool Minneboo. Zij vroegen of ik hun school wilde overnemen. Omdat ik wel geïnteresseerd was, ben ik daar op een zondag heengegaan. Diezelfde avond al was de dansschool van mij! Uiteindelijk ben ik nooit afgestudeerd. Daar was mijn vader niet blij mee. Eigenlijk had hij wel gelijk; nu zou ik dat inderdaad anders gedaan hebben; eerst afstuderen en dan pas de dansschool overnemen.”
Toen je het bedrijf overnam, zat er toen ook personeel in het bedrijf?
“Nee, er zat geen personeel in het bedrijf. Ik deed het samen met mijn vrouw destijds. We werkten gewoon altijd. Er zijn wel mensen die veel hart hebben voor de dansschool en regelmatig achter de bar komen helpen of iets dergelijks, maar in principe konden we alles zelf draaien.”
In het begin doe je alles zelf, maar je bedrijf wordt groter. Kun je taken loslaten?
“Ja, dat kan ik wel. Maar daar moet ik wel bijzeggen dat ik het meeste nog steeds zelf doe. Als ik er niet ben en de lessen worden overgenomen door een collega, dan heb ik honderd procent vertrouwen in die mensen. Het kan zijn dat een cursist moet wennen aan iemand. Maar het kan ook zo zijn dat ze het bij de invaller fijn(er) vonden. Dan vind ik dat alleen maar mooi en goed. Als je een goed team hebt, dan is dat fantastisch. Dat is ook in het belang van mijzelf.”
Ondernemen is een hele andere tak van sport dan dansen. Zie jij jezelf meer als danser of als ondernemer?
“Ik bén het dansen, maar daarnaast ben ik ook een ondernemer. Ik ben het beide. Dat verenigt zich een beetje. Als zakenman probeer ik mijn bedrijf (financieel) gezond te houden. Daarnaast moet het product ook innovatief zijn. Wij hebben geen bedrijf waar je exponentiële groei kan realiseren, groei gaat heel geleidelijk. Je kan ook groeien door een andere dansschool over te nemen.”
Heb je er dan weleens over nagedacht om er een bedrijf bij te kopen?
“Jazeker. Ik heb onlangs een bedrijf aangeboden gekregen. Daar ben ik ook wel even mee bezig geweest. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Maar het zou zeker een optie kunnen zijn dat ik er een bedrijf bijkoop. Nou vraag ik me wel af of ik dat moet willen. Het product lesgeven past namelijk heel erg goed bij mij.”
Vroeger ging iedereen op dansles, dat hoorde bij de opvoeding. Tegenwoordig is dat heel anders. Hoe zie jij die ontwikkeling?
“Vroeger, dan praat ik over 1985, hadden we verschrikkelijk grote groepen jeugd hier. Nu kun je de jeugd op een paar handen tellen. Maar aan de andere kant.. de jeugd die ik heb, is zo verschrikkelijk fanatiek. Zij willen het zelf heel graag. Vroeger werden ze gestuurd door hun ouders. Ik ben heel trots op hen omdat het niveau hoog is en ze super gemotiveerd zijn, dat zeg ik ze ook regelmatig.”
Hoe is corona geweest voor jou?
“Ik geef zeven dagen in de week dansles. Afgelopen jaar werd van bovenaf opgelegd dat ik mijn werk niet meer mocht doen. Daardoor ben ik maanden dicht geweest. Dat vond ik echt afzien. Van mijzelf ben ik heel positief ingesteld, het glas altijd bijna vol. Maar de afgelopen maanden waren wel pittig. Ik zeg altijd ‘ik ga dansend ten onder’. Dat meen ik ook echt. Ik heb er wel vertrouwen in dat het bedrijf, ondanks corona, stabiel door kan gaan.”
Hoe zie jij de innovatie binnen jouw bedrijf?
“Door mijn historie als voormalig wedstrijddanser, dansleraar, opleider en examinator van dansleraren, en nationaal en internationaal jurylid van internationale danswedstrijden, mag je van mij verwachten dat ik meer dan goed mijn techniek beheers. De techniek verandert, net zoals de passen. Als ik mijn cursisten nu nog steeds het product zou geven van 1985, dan zou dat niet meer werken. De techniek en bewegingen veranderen. Het is veel meer van deze tijd. Ik ben aangesloten bij diverse organisaties om bij te blijven met mijn techniek.”
Je staat 7 dagen per week les te geven, waar haal jij je energie uit?
“Het is een beetje een wisselwerking. Het is niet zo dat ik lesgeef en dat iedereen dat zomaar aanneemt. Dansen zorgt voor positieve stofjes die je lichaam zelf aanmaakt. Dat krijgen de leerlingen, maar ik ook! Als ik mijn mensen zie dansen en zij lachen, dan maakt mij dat ook gelukkig. Ik krijg heel veel energie van mijn cursisten, het is een prachtige wisselwerking.”
Ondernemen is soms ook vallen en opstaan, hoe kijk jij daar tegenaan?
“Absoluut. Ik ga het niet mooier maken dan het is. Ik heb best wel wat keuzes gemaakt die ik nu anders zou doen. Maar misschien leer je daar ook weer van. Ik ben heel trots op mijn bedrijf, maar ik heb ook wel wat domme dingen gedaan.
Is er dan ook iemand in jouw omgeving waar je goed mee kunt sparren?
“Ik spar sowieso met heel veel mensen, ik sta altijd open voor andere meningen en spar zelfs met cursisten. Als zij tips of advies geven, dan wimpel ik dat niet af. Je moet luisteren naar wat er speelt en wat je kunt doen. Mijn cursisten voelen niet als klanten voor mij. Iedere leerling is heel waardevol. Ik doe voor iedereen heel erg mijn best.”
Hoe zie jij de toekomst van je bedrijf?
“Heel stabiel. Ik denk dat we kunnen blijven doen wat we doen. Als het beter kan, moeten we dat ook zeker doen. En dat we altijd onderhevig zijn aan verandering. Dat is iets van alle tijd. Ik ben 61 en wil nog lang doorgaan, het zou mooi zijn als de tijd rijp is er iemand is, een fanatiek en energiek persoon, die dan tegen die tijd het bedrijf overneemt
Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?
“Ik heb niet één man of vrouw die ik heel erg bewonder. Maar ik zou wel meer willen investeren in mijn eigen mensen. Mijn eigen kinderen zie ik bijvoorbeeld niet overdreven vaak. Als ik hen hier aan de keukentafel krijg en we kunnen lekker praten, dan word ik daar heel blij van. Ook wil ik investeren in mijn goede vrienden. Heerlijk aan de keukentafel met mijn vrienden en een glaasje wijn, heerlijk.”[n]
Naam:
Ruud Goetjaer
Leeftijd:
61 jaar
Kinderen:
Erik (1987) en Mandy (1989)
Bedrijf:
Danscentrum Goetjaer
Hobby:
Ik ben heel graag in de tuin bezig. Daarnaast ben ik erg geïnteresseerd in andere culturen. Mijn wensenlijst is mega. Ik vind Texel leuk, maar ook Australië en Oostenrijk. Mijn dochter heeft een tijd in Australië gewerkt en daar ben ik langs geweest. Dat vond ik fantastisch. Ik zou eigenlijk heel graag nog meer willen reizen, maar ik werk altijd.
Ruud Goetjaer
