Pastoraal Woord door Sebastian Chazhoor
STEENBERGEN - In deze veertigdagentijd krijgen we de hulp, om in stilte en eenvoud, een beter zicht te krijgen op wat ons leven positief vervult. In het Evangelie van Aswoensdag werden ons de drie klassieke middelen aangereikt: vasten, gebed, aalmoezen.
Zoals elk jaar gaan we dit jaar een vastenactie project steunen: de opleiding voor mensen met een handicap in Sierra Leone. Ik ben er zeker van dat velen dit project financieel gaan steunen door middel van de vastenactie collecte.
In dit verband wil ik een verhaal met jullie delen. Een wijze rabbi bracht het grootste deel van zijn tijd door met het geven van onderricht en het bezoeken van zieken en stervenden. Hij was met het bestuur van de synagoge overeengekomen dat ze hem niet moesten lastigvallen met allerlei kleine veranderingen. Op een dag bemerkte hij bij de ingang van de synagoge een offerblok en deze ontdekking greep hem zo aan, dat hij onmiddellijk het bestuur bijeen riep. ‘Wat hebben jullie nu gedaan? Jullie hebben bij de ingang van de synagoge een offerblok geplaatst en dat is een groot schandaal.'
Aarzelend vroeg één van de bestuursleden, waarom hij hier nu zo verbolgen over was.
Daarop antwoordde de rabbi: ‘Tot nu toe was het de gewoonte in onze gemeente dat ieder die een arme op zijn weg tegenkwam, hem een aalmoes gaf. Dan stond hij oog in oog met het verdriet en zag hij met eigen ogen de ander zijn armoede. Door dat offerblok kun je voortaan je ogen sluiten en je hart zal niet meer worden geraakt door de nood van de armen.'
Aalmoes of offerblok?
Sebastian Chazhoor pr.[n]