Pastoraal Woord door Lenie Robijn
Allerheiligen en Allerzielen
Op 1 en 2 november hebben we in onze kerken Allerheiligen en Allerzielen gevierd. Met Allerheiligen denken we aan alle mensen die ons tot voorbeeld mogen zijn. Heiligen en martelaren, die op een bijzondere wijze rechtschapen en gelovig hebben geleefd. Bij de viering van Allerzielen richten we onze aandacht op de mensen die gestorven zijn en de geliefden die achterblijven.
Bij de voorbereiding op een uitvaart krijg ik soms prachtige teksten te zien, zoals deze: ‘Lieve moeder, het mooiste wat je ons nalaat is je glimlach. Aan je glimlach zagen we steeds hoeveel je van ons hield. Met die glimlach heb je voor ons gezorgd en voor vele anderen. Nooit liet je na te helpen waar je kon. Altijd dankbaar om de eenvoudige en kleine dingen, het samenzijn met je kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. We zijn dankbaar voor je leven. Lieve mama, rust zacht.’
Hoe jong of hoe oud je ook bent. In ons leven komt telkens opnieuw het leven van anderen binnen: in wat we denken, zeggen, doen en in wat we bereiken en nalaten aan volgende generaties. En omgekeerd komt mijn leven binnen in dat van anderen: in hoe we van onze naasten houden, in onze hoop die we elkaar mogen schenken, in ons geloof dat het leven verder reikt dan de dood.
Als we afscheid nemen van iemand dan bidden we dat ze voorgoed thuis mogen zijn bij God en in ons hart. Dat is wat wij hopen voor onze dierbare doden: dat zij voor altijd en eeuwig geborgen zijn in Gods eeuwige liefde.
Lenie Robijn
Pastoraal werkster Sint Annaparochie en Sint Christoffelparochie[n]