Burnout ontstaat niet op de werkvloer
Huh? Burnout ís toch zo ongeveer de werkvloer? Nou nee, dat is de plek waar het zich openbaart. Druk en narigheid op je werk zijn triggers die je terugbrengen bij dingen die je eerder in je leven meemaakte en je de daarbij horende stress geven.
Dus nee, burnout ontstaat niet op de werkvloer, maar het manifesteert zich er wel!
Maar liefst 17% van de beroepsbevolking krijgt te maken met een burnout, dat is 1 op de 6 werknemers. Lang niet iedereen met burnoutklachten meldt zich bij een arts, de cijfers zijn slechts een schatting.
Zelf heb ik twee keer een burnout gehad. Een wrak voelde ik me. Even uitrusten en weer doorgaan was geen optie. Mijn werkgever reageerde gelukkig goed. Ik kreeg alle hulp die nodig was. Een psycholoog bij wie ik mijn verhaal kwijt kon en mij leerde hoe ik om kon gaan met werkdruk, met functioneren in een groep en eigen grenzen te bepalen.
Ik had een harde dobber aan dit traject. Eerlijk gezegd hielp het nauwelijks. Ik had het idee meer te vechten dan te ontspannen en na iedere dappere stap voorwaarts leek ik er twee naar achteren te kieperen.
Ik begon een studie; reuzebenieuwd hoe het anders kon. Met mezelf als cliënt zette ik vanuit de traditionele psychologie kleine stapjes in de goede richting. En toch viel ik o zo snel weer terug en was ik uitgeput en depressief. Hoe zat dat toch?
Ik ging een niveautje verder en verdiepte me in de kwantumpsychologie, epigenetica, neuroplasticiteit. Moeilijke woorden, met een o zo heldere blik op wat zich in mij voltrok: oude wonden lagen ten grondslag aan mijn klachten. Opgeslagen herinneringen in het brein die werken als trigger in het nu.
We hebben allemaal triggers. Die boze baas die je op je kop geeft omdat je een deadline niet haalt, herinnert je onderbewust aan je vader die boos was omdat je je huiswerk niet af had. Dat voelt rot. Je doet het niet goed. Je faalt.
Dat voelt rot.
Je doet het niet
goed. Je faalt.
In een burnout-traject leer je hoe je kunt omgaan met die triggers. Maar hé, dan zíjn ze er dus nog. Wat nou als die triggers weg zijn en plaats maken voor rust in je hoofd en vertrouwen in wie je bent en wat je doet? Inmiddels help ik al ruim 9 jaar mensen in mijn praktijk PauwerSupport hun triggers te deleten en plaats te maken voor vrijheid en levensgeluk.
Mijn tip als je tegen werkdruk aanloopt: ga in gesprek met je werkgever en vraag om díe hulp die over meer gaat dan over de werkvloer. Hulp die over jou gaat, over jouw triggers en onzekerheden en jouw mogelijkheden om innerlijk schoon schip te maken en daarna gezond weer door te gaan!
En doe vooral je voordeel met de vakantie die voor deur staat. De triggers zijn dan minder omdat je niet meer zo op ‘aan’ staat. Rust uit, doe andere dingen en ontdek wie je bent zonder triggers. Geniet, want da’s gezond!