Afbeelding
Foto: Andreas Hermsdorf - Pixelio

Gedicht Kersttijd door F. Zoeteweij

Door: Sandra Broosus Algemeen

De wereld is nu weer gehuld in duister,
ontdaan van alle glans en luister.
Dit wordt gedaan door duistere machten,
tentoongespreid door vreemde krachten.

Er komen mensen om, er is veel leed,
het is maar goed, dat men niet alles weet.
Waarom dat men elkaar dit aan,
in plaats van zij aan zij te staan.

Is het een vreemde overmacht,
het eigen ik, wie had dat ooit gedacht.
Dat de beschaving zo te kijk zou staan,
en alles zo zijn gang kan gaan.

Laten we dan zelf het voortouw nemen,
het goede doen ja daar neer streven.
Dan kunnen we misschien spontaan,
weer met z’n allen verder gaan.

Straks zingen we weer vrede op aarde,
voor velen van onschatbare waarde.
Het licht der wereld dat tot ons komt,
en dat blijft schijnen, nooit verstomd.

Laten we dat licht in onze harten sluiten.
dan wordt je warm van binnen en van buiten.
Ja dan wordt alles goed, de cirkel die is rond,
het grote licht dat vast en zeker komt.

F. Zoeteweij.