'Ik neem mijn werk niet mee naar huis. Ik ben niet online in mijn vrije tijd'
Bij de 56-jarige Ab Kole zit het ondernemen in het bloed. Bijna z’n hele familie heeft eigen bedrijven. Inmiddels is hijzelf al 30 jaar de eigenaar van Delta Automatisering BV. Hij vertelt over de weg hiernaar toe en over de toekomst.
Hoe ben je in de IT terecht gekomen?
“Ik wilde eigenlijk gymleraar worden, maar dat lukte niet want ik was niet goed genoeg. Ik heb driekwartjaar in loondienst gewerkt, maar dat beviel niet zo. Ik kom zelf uit een ondernemersfamilie, dus het bloed kroop waar het niet gaan kan. Ik was toen jong en ik had niets te verliezen. Daarom ben ik mijn eigen bedrijf gestart. In die tijd was IT nieuw en dat vond ik wel interessant. Ik heb toen vier jaar een IT-opleiding gevolgd in Eindhoven en daarna nog 3 jaar in Arnhem. Ik ben Delta Automatisering BV zo’n dertig jaar geleden begonnen.”
Is er in de afgelopen jaren veel veranderd in de sector?
“De techniek gaat heel snel, totdat je erin zit. Wanneer je zelf werkzaam ben in de techniek, dan valt het wel mee. Ik ben er dagelijks mee bezig, dus ik volg natuurlijk iedere ontwikkeling. Maar ik kan wel begrijpen als een buitenstaander ernaartoe kijkt, dat het voor hem/haar heel snel lijkt te ontwikkelen. Maar het principe van onze sector is hetzelfde gebleven. Je hebt een beeldscherm en een toetsenbord als basis. De tooling is wel veranderd, maar de kern is nog steeds communiceren.”
Heeft Delta Automatisering last van corona?
“Tuurlijk merken we er wat van. Er zijn verschillende dingen veranderd. Het contact met klanten is anders. Veel meer mensen werken thuis. Ook zijn sommige projecten uitgesteld of afgemeld. Er zijn organisaties die van alles van plan waren, maar dat nu even niet kunnen of durven. Daarnaast is de verkrijgbaarheid van spullen een probleem. Er is veel vraag, maar de handelsketen is van slag. Er staan heel veel spullen in China te wachten, maar die kunnen niet vervoerd worden omdat er geen containers meer beschikbaar zijn in China. Dat is heel vervelend, vooral tegenover de klant.”
Kun je in je vrije tijd het werk gemakkelijk loslaten?
“Ja en dat heb ik niet eens hoeven leren. Ik denk dat dat toch de aard van het beestje is. Ik neem mijn werk niet mee naar huis, maar ik ben dan ook niet online in mijn vrije tijd. Mijn mobiele nummer is vrijwel onbekend. Op mijn visitekaartjes staat het nummer van het kantoor en niet mijn 06-nummer. Het is niet dat ik mijn klanten in mijn vrije tijd niet wil helpen, maar het gaat gewoon makkelijker als ik op kantoor ben. Gelukkig zitten we ook niet in een branche waarin dat wel verwacht wordt. We hebben geen avond- of weekenddiensten. Het gros van de klanten is zakelijk, dus zij stoppen bijna allemaal om 17.00 uur.
Hoe zou jij jezelf omschrijven als ondernemer?
“Ik probeer altijd de beste oplossing te verzinnen. Zeeland is natuurlijk klein, als we mensen zouden foppen dan waren we er niet meer. We doen tuurlijk ook weleens wat fout. Maar uiteindelijk wordt alles altijd opgelost. Iedereen waar ik zaken mee heb gedaan kan ik nog recht in de ogen aankijken. Ik denk dat je het daarmee het langste vol houdt. Je spreekt vaak ondernemers en het enige dat zij willen is meer, meer, meer. Dat past bij sommige mensen, maar ik heb dat eigenlijk meer in de zin van beter, beter, beter.
Heb je weleens spijt gehad van keuzes binnen je werk?
“Nee, niet echt eigenlijk. Ik volg altijd mijn onderbuikgevoel en dat is meestal het beste. Misschien is het niet altijd het slimste, maar uiteindelijk heb je dan minder snel spijt.”
En ten slotte. Met wie zou jij eens nog weleens aan de keukentafel willen zitten?
"Dat is een lastige. Er schieten meteen allerlei namen door mijn hoofd, maar ik zou dan denk ik toch Robin Knox-Johnston zeggen. Hij is de eerste man die solo non-stop de wereld rond is gezeild. Daar hangt een heel mooi verhaal aan vast. Hij is in zijn eentje in een notendop gaan varen. Hij leeft nog steeds en hij vaart ook nog. Ik bewonder zijn lef. Ik zou het zelf niet aandurven, het is namelijk bloedlink.[n]
