Kaley en
James gaan trouwen
KRUININGEN - De trouwjurk met bijpassend tasje zijn al geregeld. Daarmee is de voorbereiding van de 'bruiloft' van Kaley en James in volle gang. James' overgrootoma maakt een sluier. Ze heeft nog even de tijd, want maandag 19 juli is de grote dag. Dan trouwen James en Kaley, op hun basisschool De Welle in Kruiningen. Kinderburgemeester Boaz van de gemeente Reimerswaal verbindt de twee als trouwambtenaar in de echt.
DOOR BRITTA JANSSEN
Sinds de peuterspeelzaal zijn Kaley en James al innig bevriend met elkaar. Dat is inmiddels al bijna drie jaar. Ze hebben - natuurlijk - wel eens ruzie, maar dat duurt nooit lang.
Vanaf het moment dat ze elkaar leerden kennen, was er een klik tussen de twee nu vijfjarigen. "Ze gingen gelijk samen spelen", vertellen hun moeders Marian en Manouk. Nu zitten ze in groep twee van de basisschool en, als het even kan, naast elkaar. "Ik vind Kaley heel erg lief", vertelt James. Dat levert hem een stralende blik van zijn 'aanstaande' op. Ook buiten schooltijd zijn ze graag samen. Dan spelen ze met elkaar en doen van alles, van buiten ravotten tot het computerspel Minecraft. Ook doen ze samen aan judo. Kaley zei pas geleden op een dag 'kom, we gaan trouwen', vertelt ze. "Dat doen mensen als ze elkaar heel lief vinden", legt het meisje uit. "Dan mogen we elkaar een kusje geven", grijnst ze.
'Via de
gemeente krijgen
ze zelfs
een huwelijksacte'
Armbandje
Omdat James na de zomervakantie naar een andere school gaat, helpt het schoolteam van De Welle mee om als afscheid een feestelijke bruiloft op het schoolplein te houden. Ook de gemeente Reimerswaal verleent haar medewerking. Volgende week komt kinderburgemeester Boaz kletsen met het paar om als trouwambtenaar een mooie toespraak over hen te kunnen houden tijdens de huwelijksceremonie. "Dat was snel geregeld, ze vinden het bij de gemeente een hartstikke leuk plan", vertelt Marian, de moeder van Kaley. "Ze regelen zelfs een huwelijksacte."
Vanwege de coronamaatregelen kunnen er niet veel gasten bij de plechtigheid aanwezig zijn, maar verder wordt er op allerlei manieren uitgepakt voor het bruidspaar. Zo organiseren de moeders een feest voor het kersverse echtpaar. "'Als ik ga trouwen, wil ik graag een feest', zei James, dus dan regelen we dat", verklaart Manouk, de moeder van de bruidegom. Kaley kijkt er al naar uit om dan heerlijk te zwieren met haar zelf uitgekozen trouwjurk. "Ze krijgen in plaats ringen allebei een armbandje met hun namen erop", vertelt Marian.
Gehecht
James en Kaley vinden het heel jammer dat ze straks niet meer bij elkaar in de klas zitten. "Daar zijn ze wel verdrietig over", vertellen Marian en Manouk. "Gelukkig zitten ze nog samen op judo, dus daar kunnen ze elkaar in ieder geval blijven zien."
De moeders doen er hun best voor dat Kaley en James nog lekker vaak samen kunnen spelen, omdat ze zo'n bijzondere band hebben. "Als ze op school de klas inlopen en naar het raam gaan om ons uit te zwaaien, lopen ze altijd eerst naar elkaar toe om 'hoi, ik ben er' te zeggen", geeft Marian een voorbeeld. "James is echt gehecht aan Kaley", legt Manouk uit. "Hij speelt ook met andere kinderen, maar Kaley moet wel in de buurt zijn. Dan is het goed. Kaley is echt zijn steun en toeverlaat."[n]