Tweeling Van Dijke verhuist naar Riemst

Door: Erica van Strien 29 juni 2021, 15:01 Algemeen

COLIJNSPLAAT - Twee zilveren en twee gouden medailles liggen binnen handbereik als de Noord-Bevelandse burgemeester Loes Meeuwisse en wethouder Pim Schenkelaars de 21-jarige tweeling Mick en Tim van Dijke persoonlijk komen feliciteren. Op 16 juni won Mick goud bij het NK tijdrijden voor beloften. Zijn broer Tim won zilver. Drie dagen later, bij het NK Wielrennen op de weg, wint Tim goud en is het zilver voor Mick. De taart is geheel in stijl van wielerploeg Jumbo-Visma. En die cadeaubon erbij komt goed van pas, want de mannen verhuizen deze week naar het Belgische Riemst, een krappe 180 kilometer van hun ouderlijk huis in Colijnsplaat.

Mick en Tim hebben een rustweek en benutten die voor alle voorbereidingen en hun verhuizing naar Riemst. “Jumbo-Visma faciliteert dit”, zegt Mick. “Daar kunnen we echt beter trainen, omdat er serieuze heuvels zijn. Het ligt tien kilometer van Maastricht en daar kunnen we weer vlak rijden, ook prettig voor het tijdrijden.”

Voor hun ouders Monique en Peter zijn het ook roerige tijden. “Eigenlijk is alles voor mijn ouders heel intensief geweest”, zegt Mick. “Je krijgt twee kinderen tegelijk, de dubbele verzorging, naar school, ze moeten allebei tegelijk een fietsje hebben. En voor je ‘t weet gaan ze ook tegelijk de deur uit.” Tim: “Voor ons is dit een fijne stap. Wielrennen kost heel veel energie. Vorige maand heb ik twee nachten thuis geslapen en de rest van de maand in tien hotels. Dan ben je constant aan het werk. Ook naar zo’n kampioenschap toe. Ik revalideer (Tim liep een ernstige blessure op in februari, redactie), stel doelen en weeg alles af wat ik eet. Tot op de calorie kan ik dus ook heel goed managen hoeveel ik wil afvallen. Naast 25 uur op de fiets per week regelen we het onderhoud van onze fietsen, pakken we rust, wassen onze spullen. Alles bij elkaar een flinke taak erbij.”

Impact

Mick: “Het klinkt raar, maar juist bij tegenslag hebben we extra steun aan elkaar. De val van Tim in Spanje heeft op ons allebei veel impact gehad. Het gebeurde voor mijn ogen. Zijn helm was zijn redding, die lag in zes stukken. Hij had het anders niet overleefd. Onze toch al hechte band is onverwoestbaar gebleken. We gunnen elkaar het succes, misschien nog wel meer dan onszelf.”
Deze periode vraagt veel van de tweeling. “Maar het is óók de tijd van ons leven. We gaan in de komende tien jaar zo hard werken dat we alles kunnen halen wat we willen. Ons contract loopt dit jaar af, we zijn nu bezig met nieuwe contracten. Dat brengt ook spanning en druk met zich mee en blijkbaar heeft dat bij ons wel goed gewerkt”, grijnst Mick.

Bruut

Het trainingsschema van de mannen loopt de komende tijd niet parallel. Tim zit in Slovenië en België en gaat met de selectie naar Noorwegen. Mick traint met de profs op hoogte in Tienje en hoopt zijn broer te zien bij de Baby-tour de France. Ook als de broers niet samen trainen, is er dagelijks contact. “Altijd. We zijn elkaars beste coach”, besluit Mick.

In september hoopt de tweeling van de partij te zijn op het WK Vlaanderen. Tim: “Meetellen bij de profs terwijl we nog zo jong zijn, dat is echt bruut. Nog meer dan nummer 1 en 2 worden.”