Jubileum betekent ook meteen het einde koor

Door: Jose Van der Wegen 28 oktober 2021, 09:00 Algemeen

HOOGERHEIDE – Wie een jubileum viert, viert meestal een feestje. En na zo’n feestje gaat het gewoon verder. Helaas geldt dat niet voor het seniorenkoor van Hoogerheide/Woensdrecht, het zogeheten Rouw- en Trouwkoor. De zangboeken blijven voorgoed dicht en het koor houdt op te bestaan.

Op 5 oktober jongstleden vierde het bijna voltallige koor, op de door omstandigheden verhinderde leden Sientje Verbogt en Joke van Hooijdonk na (zij ontbreken dan ook op de foto), het gouden jubileum in restaurant El Sueno in Hoogerheide. Volgens Mariëtte van der Vliet, ongeveer 15 jaar lid van het Rouw- en Trouwkoor, en Joke van Hooijdonk, lid sinds 1991, is het jammer dat het koor er mee moest stoppen. “Voor corona hadden we nog een koor van zo’n 25 mannen en vrouwen, maar mede door corona is ons koor toch wel uiteengevallen.” Daarnaast ligt de gemiddelde leeftijd rond de 80. “Ons oudste lid Jan is zelfs al 96”, aldus Mariëtte. “Er kwamen steeds meer rollators bij en soms is het dan ook gewoon tijd om te stoppen. Bovendien valt het niet mee om steeds meer van je eigen koorleden te moeten begraven.”

Klaar
Door de coronacrisis was het koor eigenlijk noodgedwongen al een tijdje gestopt. “Op 22 maart 2020 hadden we onze laatste dienst. Daarna werd alles stilgelegd. We hebben niet meer samen gerepeteerd en gezongen sinds die zondag. Eigenlijk was het toen gewoon opeens klaar.” Normaal gesproken had het koor iedere woensdagochtend repetitie in het voorportaal van de kerk van Hoogerheide. “Dan repeteerden we voor de dienst en eventueel voor een uitvaart, als die dan net gepland stond na een repetitie. Op zondag zongen we om de twee weken, afwisselend met het grote gemengd koor van Hoogerheide.”

Uitstapjes
Terugkijkend op alle jaren uit het bestaan van het koor, herinneren Mariëtte en Joke zich mooie momenten. “Er was eens een keer dat er op één dag drie trouwmissen waren. Dat kun je je nu niet meer voorstellen”, zegt Joke. Maar ook de uitstapjes naar bijvoorbeeld Zeeland, waarbij ze zongen in de Strandkerk van Zoutelande, of die naar Banneux, zorgen voor mooie herinneringen. “Rond de feestdagen gingen we ook regelmatig naar bejaardenhuizen voor een optreden. Of we werden uitgenodigd door de KBO of Herwonnen Levenskracht om een dienst te verzorgen.” Ook de korenmiddag, waarbij alle koren uit de Woensdrechtse dorpskernen dan samenkwamen, was altijd een succes. “De kerk zat dan vol.”

Sociaal
Daarnaast waren er de gezamenlijke etentjes op 22 november, Ceciliadag, een traditie binnen het koor. “Cecilia is de beschermheilige van het koor en wij gingen op die dag altijd met de koorleden uit eten. Vorig jaar kon dit helaas niet en nu hebben we het dus op 5 oktober gevierd, als afscheid van ons koor.” Zo’n gezellig samenzijn was ook kenmerkend voor het koor. “We gingen altijd na afloop van de dienst of repetitie even koffie drinken en er werd dan lief en leed gedeeld. Ons koor vormde gewoon een sociaal gebeuren en dat zullen we dan ook zeker wel allemaal gaan missen. Alle vrouwen en mannen in ons koor hadden iets bijzonders en samen vormden we een mooi koor.”