Wim brengt cd uit van Bach op altsaxofoon
OUDENBOSCH - Na meer dan 45 jaar op de altsaxofoon te hebben gespeeld, is de 69-jarige Wim de Veth zowat vergroeid met dit instrument. In volledig eigen beheer heeft hij nu een cd uitgebracht met werken van J.S. Bach. Omdat het album tevens een eerbetoon is aan de mensen die in de gezondheidszorg werken, heeft hij inmiddels het eerste exemplaar overhandigd aan IC- arts Diederik Gommers.
DOOR JOHAN WAGENMAKERS
“Hij nam de cd graag in ontvangst en vond vooral het verhaal achter de cd heel bijzonder,” vertelt Wim op bevlogen wijze. “In deze coronatijd waarin we helaas niet meer samenspelen, wilde ik graag mijn speelconditie op peil houden. Een cd van Raaf Hekkema, een grootheid op de saxofoon, die nummers van Bach zonder begeleiding speelde, bracht mij op het idee en is mijn inspiratie geweest. Een boek van Bach met Classics voor saxofoon heb ik speciaal hiervoor aangekocht en nummers oorspronkelijk geschreven voor cello, viool en fluit heb ik omgezet naar de altsax. Bedenk dat in de tijd dat Bach leefde de saxofoon nog niet bestond.”
Eenzaam
Door corona leefde Wim in zijn eigen bubbel met de saxofoon en ontstond er interactie tussen het instrument en de saxofonist. “Alles kwam bij elkaar. Als saxofoon-freak kon ik laten horen hoe warm de klanken van de sax zijn.” De cd begint met de Sarabande, wat het meest desolate werk van de zes cello-suites is, die Bach heeft geschreven. “De cello wordt hierbij op zichzelf teruggeworpen als een eenzaam instrument en staat bij mij symbolisch voor de eenzaamheid tijdens de pandemie en een eerbetoon aan alle mensen die in eenzaamheid zijn gestorven.” Bijzonder is dat Wim de opnames geheel thuis heeft gedaan. “Ik zat in de ene stoel, op de andere stoel een microfoon en via goede opname-apparatuur en de juiste software ging het geluid naar de computer." Het schijfje zelf heeft een zwarte opdruk met witte letters, die volgens Wim de lichtpuntjes in deze donkere tijd vertegenwoordigen.
Eerbetoon
In totaal zit er in het muzikale project 10 maanden en 600 uur en bleek de speelduur 69 minuten te zijn. “Dat vond ik wel frappant, elke minuut staat voor een levensjaar.” De titel is Finis Coronat Opus (Einde bekroont het werk), oftewel eind goed al goed. “Zelf was ik jarenlang lid van de gelijknamige harmonie uit Bosschenhoofd. Mijn eerste dirigent destijds was Wim Lazaroms. Hij heeft mij nu geholpen, geluisterd en tips gegeven. Na heel lang studeren op het instrument is dit dus het eindresultaat geworden. De titel heeft dus niet alleen betrekking op mijn eigen ontwikkeling als muzikant, maar is ook bedoeld als eerbetoon aan alle werkers in de gezondheidszorg,” verklaart hij nader mede ingegeven omdat hijzelf 40 jaar in de zorg heeft gewerkt.
Specifiek
“Het is geen muziek voor tussen de soep en de aardappelen,” merkt Wim nog op. “Het is zó specifiek en eigenlijk alleen voor echte liefhebbers bestemd. Muziek is emotie zeg ik altijd en daarom moet je mensen die muziek maken in wat voor genre dan ook altijd in de eigen waarde laten. Uiteraard ga ik wel verder met muziek maken, maar deze cd krijgt geen vervolg meer. Het was een eenmalig iets. Ik speel muziek voor mezelf en heb daar zelf veel plezier in.”[n]