Afbeelding
Foto: Johan Wagenmakers

Jan en Lia van Oosterhout helpen graag mee

OUD GASTEL - Op maandag 26 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. De komende weken zetten we de zeven gedecoreerden in onze gemeente, allen benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, in het zonnetje. Deze week aandacht voor het echtpaar Jan (81) en Lia (76) van Oosterhout.


DOOR JOHAN WAGENMAKERS


“We wisten echt van niks. Hoewel we ons elk jaar wel afvroegen wie er een lintje zouden krijgen, hebben we er nooit bij stilgestaan dat wij daar zelf voor in aanmerking zouden komen.” Op subtiele wijze had hun dochter er samen met haar zoon voor gezorgd dat ze thuis waren.“Onze kleinzoon had een ‘officiële brief’ van school bij, waarin stond dat hij een foto van opa en oma moest maken voor een werkstuk, dus we waren ook nog eens netjes aangekleed. Even later stond ineens de burgemeester binnen.” Nadat de versierselen eerst bij Lia waren opgespeld, werd de verrassing nóg groter. “Nu we hier toch zijn heb ik voor jou ook nog wat bij,’ zei de burgemeester tegen mij,” vult Jan lachend aan.


Verdiend

De echtelieden hebben beiden de onderscheiding dan ook meer dan verdiend. Hoewel het werk op de boerderij aan het Bremswegje veel tijd en aandacht vergde, hebben ze zeker nog ruimte gevonden voor allerlei sociale bezigheden. “Daar rol je vanzelf in. Destijds was ik lid van een toneelclub en werden wij benaderd om lector te worden. Ach, op zondag gingen we toch al naar de kerk dus dat voorlezen ging in een moeite door,” legt hij uit. Jan is maar liefst 50 jaar lector geweest en Lia was als lectrice zelfs de eerste vrouw die dat deed. Als lid van het parochiesecretariaat heeft Lia bovendien meerdere taken vervuld. Nadat ‘de koei’ van de boerderij weg waren kregen Jan en Lia nog meer tijd voor allerlei vrijwilligerswerk zoals meehelpen bij Zorgboerderij De Meeshoeve en verkeersregelaar bij sportevenementen. Beiden zijn lid van het Gastels Smartlappenkoor, Lia is verder nog bestuurslid van de KBO, waarbij ze meehelpt aan de organisatie van tal van activiteiten en Jan zet zich verder nog in voor Heemkundekring Het Land van Gastel, waar hij elke dinsdagochtend te vinden is.



Zeventien jaar lang was de boerderij het middelpunt van de jaarlijkse loopwedstrijd De Pekkercross. Het echtpaar ontving het ‘loopcircus’ met open armen, hielp mee met de opbouw, zorgde voor soep en koffie en verrichte allerlei hand-en spandiensten. “Eerst waren we hier wat huiverig voor, maar het bleek zó leutig te zijn. De organisatie van ‘t Veerke zorgde er voor dat daarna alles opgeruimd werd, op die ene schoen na dan die later boven geploegd kwam.”

Plezier

“Het was een echte verrassing. Alle kinderen en kleinkinderen stonden buiten te wachten en brachten zelfs gebak mee. Binnen feesten ging verder niet, maar het was prachtig weer. We zijn goed bedacht met vele kaarten en bloemstukken. Het is een eer om geridderd te zijn en we waarderen het ook zeer dat veel mensen er veel tijd ingestoken hebben om ons voor te dragen. Nu het echtpaar een dagje ouder wordt, staat het vrijwilligerswerk op een lager pitje. “Het is goed geweest,” zeggen ze, terwijl Lia spontaan een troostdekentje laat zien die ze momenteel aan het haken is voor het goede doel. “Dat voor anderen bezig zijn zit er toch in. We hebben het al die jaren met plezier gedaan, anders ben je toch geen vrijwilliger?” [n]