Jos is een zeer veelzijdig verenigingsmens
STAMPERSGAT - Op maandag 26 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. De komende weken zetten we de zeven gedecoreerden in onze gemeente, allen benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, in het zonnetje. Deze week aandacht voor Jos Verstraten (71), al een leven lang verbonden met uiteenlopende verenigingen in zijn dorp.
DOOR JOHAN WAGENMAKERS
Jos, geboren en getogen op het ‘Achtereind’, is een rasechte Stampersgattenaar. Het verenigingsleven gaat hem nauw aan het hart. “Ik zit inderdaad bij veel dingen. Ik kan moeilijk nee zeggen, maar vind ook dat wat we op Stampersgat hebben moeten houden.” Helaas is dat door een sterk veranderde samenleving niet helemaal gelukt. “Vroeger kon ik van deur tot deur zeggen wie waar woonde en werkte vrijwel heel Stampersgat op de suikerfabriek. Als constructiebankwerker en onderhoudsmonteur heb ik daar ook de 40 jaar volgemaakt. Nu zijn de mensen veel meer op zichzelf en mag je blij zijn dat er nog ‘een verwaaide’ in het verenigingsleven zit,” zucht hij.
Blauw pak
Zijn grote verdiensten voor de voetbal, het carnaval, de heemkundekring, de wielerronde en twee zangkoren waren aanleiding om voor Jos een lintje aan te vragen. “Ik was blij verrast en heb er géén seconde bij stil gestaan. Dat vrijwilligerswerk heb ik altijd met veel plezier gedaan. Ik zat in de stoel bij het raam de krant te lezen, onze kleinzoon Jort van vijf speelde in de kamer en ineens zag ik een ‘blauw pak’ voorbij komen. Ik dacht nog het is wel vroeg voor mensen van de suikerfabriek om nu al een rondje te lopen. Bleek het de burgemeester te zijn met in zijn gevolg familie, bekenden, vrienden en vertegenwoordigers van al die verenigingen. Dit gebeurt altijd bij anderen, maar nu was ik aan de beurt. Helaas konden we géén feestje vieren.”
De Schutters
Tot zijn 57e jaar heeft Jos gevoetbald bij De Schutters. “Vroeger kon je kiezen tussen voetbal óf harmonie. Hoewel ik wel muzikaal ben, anders had ik nu niet bij twee koren gezeten, sprak voetbal me meer aan. Als je lid was van een club hoorde het vrijwilligerswerk daarbij, daar werd niet over gepraat,” meent Jos. “Al het materiaal van goals tot lichtmasten maakten en plaatsten we zelf. Wel vond ik het prettiger om een beetje meer op de achtergrond te staan.”
Meekrap
Carnaval is Jos ook met de paplepel ingegoten. “Als zesjarige liep ik al te plakken en te sjouwen. Nadat onze wijk West II ermee dreigde te stoppen ben ik nog vijf jaar voorzitter geweest om deze uit het slop te trekken, waarna toenmalig Prins Piet Janssen op de stoep stond om mij te vragen voor de Raad van Elf.” Maar liefst 48 jaar later is Jos nog steeds raadslid en inmiddels nestor van De Meekrap. “Op Rinus Franken na heb ik alle prinsen meegemaakt. Hoewel de manier van bouwen en carnaval vieren erg veranderd is blijf ik zolang ik nog ambitie heb doorgaan.” Verder is Jos erg actief binnen de heemkundekring Parel aan de Welen, smartlappenkoor De Kreunende Tram en het door hem mede opgerichte zeemanskoor De Kreekrakkers. “Ik deed altijd al best wel graag zingen. Het zeemanskoor is eigenlijk ontstaan uit de Kreunende Tram. Wij mannen gingen na de repetitie nog even door en dit leidde tot een optreden tijdens de dorpsdag.”[n]