Pelgrimstocht: Oudenbosch Santiago de Compostella
Sport en verenigingOUDENBOSCH - Op 7 september doen we Lourdes aan, het is een wens van het grootste deel van de onze pelgrimsgroep. Al snel blijkt dat Lourdes bijzonder is, het centrum en de bedevaartsplaats maakt veel los. In het mooie centrum zijn tal van leuke winkeltjes te zien met relikwieën die doen denken aan Lourdes. In de avond vindt er een verlichtte mis en een processie plaats, zeer bijzonder om mee te maken.
Op de dag dat we Lourdes verlaten gaan we nog langs de kathedraal om een kaarsje op te steken ter nagedachtenis van Dave, de man van Trudy. Alle pelgrims kijken uit naar de Pyreneeën wanner we Lourdes verlaten. In Oloron Sainte Marie worden de meeste fietsen nagekeken door een plaatselijke fietsenmaker waarbij de nodige remblokjes worden vervangen.
Na de zware beklimming van Col de Somport (1640m) komen we aan in de Spaanse stad Jaca, het land van Santiago de Compostella (nog 1000km te gaan). Vanaf dit moment slapen we in Albergues en blijkt dat we in restaurantjes terecht komen voor ons eten want in een Albergue koken is er niet meer bij. Al gauw blijkt dat er op onze route geen campings zijn, in tegenstelling tot Frankrijk en we gebruik zullen maken van Hostels en Albergue.
In Spanje zien we het aantal pelgrims dagelijks groeien, er zijn heel veel pelgrims die de pelgrimstocht oppakken in Spanje en niet zoals wij in Nederland. Opvallend is dat er zoveel wandelende pelgrims zijn en met name veel jongeren in de leeftijd van 25 tot 40 jaar. Het levert mooie foto’s op die gedeeld worden op Facebook. De wegen in Spanje zijn op sommige stukken slecht te noemen, op afdalingen komen we gaten tegen ter grootte van een autoband; dus altijd geconcentreerd blijven is een must.
In Spanje doen we bedevaartsplaats “Cruz de Ferro” aan, een metalen kruis op een paal waar pelgrims symbolisch hun rugzak afleggen. Trudy heeft deze bedevaartsplaats in het verleden met Dave aangedaan toen zij samen onderweg waren naar Santiago. Trudy laat op deze plaats een harten doosje, gevuld met as van Dave, achter bij Cruz de Ferro. Jos heeft voor deze gelegenheid een houten Jacobsschelp gemaakt met onze namen erop. José hangt ter nagedachtenis aan haar overleden zus een armbandje weg. Met onze groep steunen we elkaar en vinden we troost voor dit bijzondere moment.
Kathedraal Santiago de Compostella
Santiago de Compostella komt heel dichtbij nog maar een dag of vijf. Donderdag 23 september is het zover, aankomen op het plein bij de kathedraal Santiago de Compostella (gelijknamig als de stad). Dagelijks komen er 11 tot 1200 pelgrims aan. Uiteraard hebben we ons gemeld bij het pelgrimskantoor en onze Compostella op te halen, het bewijs dat je de pelgrimstocht hebt volbracht. Voor José en Anne-Marie is er nog ruimte om naar Finisterre (vroeger dacht men dat dit het einde van de platte wereld was) te fietsen, in deze plaats staat het kilometerpaaltje 0,0. Jos, Trudy en Gerrit gaan met een excursie naar Muxia en Finisterre en andere bezienswaardigheden. Op zondag wonen we de mis bij in de kathedraal.
Genoten van avontuur
Terugkijkend op onze pelgrimstocht hebben we heerlijk genoten van ons avontuur wat we samen “geschreven” hebben. Mooie plaatsen, natuur, verhalen zorgen voor mooie herinneringen die we in onze harten sluiten.
Namens de pelgrims Krien, Trudy, Anne-Marie, Jos, José en Mient wil ik onze lezers en volgers bedanken: Gerrit Farla.
