Trappistentrappers fietsen Coronaproof
WERNHOUT - Zelden hebben we zo uitgekeken naar een nieuw jaar als nu, met hooggespannen verwachtingen of we binnenkort de vertrouwde draad weer kunnen oppakken. Vol verlangen uitkijkend naar een mooi fietsseizoen waarin alle groepen weer naar hartenlust kunnen fietsen en hopelijk mogen we dan ook een mooi 40-jarig jubileum vieren.
Afgelopen weken is er veel gefietst
Net als vele anderen zijn ook wij er hard aan toe om weer ‘gewoon’ door het leven te kunnen gaan. Fietsen doen we nog wel, erg veel zelfs, maar het is toch anders. We missen vooral de sociale contacten en de vele goede gewoontes die er door de jaren heen ingesleten zijn. Het hoeft niet meer helemaal te worden zoals vroeger, met een klein beetje zouden we al tevreden zijn.
Zondagse ritten
Veel vrije tijd de afgelopen weken met als gevolg dat er echt heel veel gefietst werd. Zodra het weer het enigszins toeliet werd Strava overspoeld met prachtige ritten. Zo ook afgelopen zondag, misschien dat de goede voornemens daar ook iets mee te maken hadden.
Diverse clubleden reden bij Bladel de Kempenland route, een hele stevige rit van ruim 105 km op de MTB. Sommigen maakten een van-alles-wat rit, gewoon vertrekken op je mountainbike en fietsen zonder opgezet plan, op de weg, door de bossen, maar net wat voor je wielen komt.
Ook in onze eigen bosrijke omgeving zijn velen actief geweest. De liefhebbers van de racefiets mochten ook niet klagen, met weinig wind was het prima fietsen. Met bestemmingen als Kiltunnel en Moerdijk werden lange ritten gereden waarbij men deze keer wel met wind in de rug naar huis kon.
Coronaproof
Zeker bij de wat langere ritten is het wel lekker als je onderweg even een korte pauze kunt houden. Gelukkig zijn er nog best wat horeca gelegenheden waar je Coronaproof wat te drinken en te eten kunt krijgen. Toegegeven, het is vaak wat behelpen en je moet buiten blijven maar het is beter dan niets. Hopelijk krijgen we niet de tijd om er aan te wennen.
Fietsbel
Sinds Thijs Zonneveld in een leuk bedoelde column in het AD beweerde dat wielrenners geen bel hebben om zodoende gewicht te besparen, krijgen ook de recreanten er op social-media regelmatig van langs als zouden zij geen van allen een fietsbel hebben. Dat Thijs de profs daarmee bedoelde is bij velen blijkbaar nooit doorgedrongen. Dat wielrenners in de Tour of bij het veldrijden geen fietsbel hebben is niet zo verwonderlijk, ze hebben hem daar niet echt nodig en inderdaad iedere gram telt.
Fietsbel gebruiken als het nodig is
Dat wil echter niet zeggen dat wij, de recreatieve huis-tuin-en-keuken wielrenners en mountainbikers de illusie hebben dat die paar gram ook voor ons zelfs maar enig verschil zou maken. Nee hoor, wij hebben gewoon een fietsbel net als alle andere fietsers en gebruiken hem als het nodig is.[n]