Cliënten Gors en Zuidwester genieten van vaartocht op Veerse Meer

Door: Jet Idskes 6 september 2022, 13:54 Algemeen

De veertigste editie van de vaartocht voor mensen met een beperking, georganiseerd door carnavalsvereniging Arti uit Goes, werd zaterdag gevaren. Meer dan negentig cliënten van de Zuidwester en het Gors konden aan boord van vijftien schepen genieten van een rondje op het Veerse meer.

Vanaf 13.00 uur werden de cliënten, die allemaal begeleid wonen, met hun begeleiding welkom geheten op de haven in Wolphaartsdijk, waar ze in groepen verdeeld werden en ingedeeld werden bij de verschillende schepen.

Perfecte omstandigheden
Jet Dominicus regelde de boten, voornamelijk van leden van de Watersportvereniging Wolphaarsdijk. “Mijn vader was lid van Arti, én had een boot. Samen met een aantal andere carnavallers is hij 44 jaar geleden met de tocht begonnen. Ik heb het van hem overgenomen. De boten dan, de rest regelt Arti. Het is altijd een hoop gebel en geregel, maar ik ben blij dat het weer gelukt is. Het is twee jaar niet doorgegaan, wegens corona, dus was het weer even opstarten. De meeste schepen varen al jaren mee, maar we hebben ook een aantal nieuwe schippers bereid gevonden. Dat is wel fijn, want zonder boten geen vaartocht. Dat is in het verleden helaas een keer het geval geweest. En het is een jaar niet door kunnen gaan omdat het echt rotweer was. Ik ben heel blij dat het nu weer kan, en dat er ook genoeg vrijwilligers zijn. Alle boten zijn versierd, de zon schijnt, het waait niet te hard: perfecte omstandigheden. Voor de mensen in een rolstoel is er een vissersboot geregeld, de meer mobiele mensen schepen we in bij verschillende zeilboten en motorboten. Zelf neem ik de band aan boord; daar varen we mee door het veld schepen; dan hoort iedereen de muziek”.

Scheldedweilers
Die band, dat zijn de Scheldedweilers uit Hansweert. Normaal twaalf man sterk, maar die zaterdag met zijn tienen. “Het is best een puzzel, hoe je dat op een boot krijgt. De trommel moet eerst aan boord, dan de tuba, dat zijn de grootste instrumenten. De rest van de band zoekt daar een plekje omheen. Niet optimaal, maar het gaat wel en het is weer eens wat anders!”

Pannenkoek
Carnavalsvereniging Arti is eind jaren zeventig gestart met de tochten. In eerste instantie van Goes naar het Goese Sas, waar de cliënten dan een pannenkoek aten. “Dat was dan twee keer inschepen en uitschepen, best veel gedoe op zo’n dag”. Hulp bij het aan en van boord krijgen van de cliënten komt van Scoutinggroep Delta. Elf jongens staan klaar om de mensen te helpen. Voor de veiligheid vaart de reddingsbrigade Goes om de boten heen met een rubberboot. “Gelukkig zijn we nog nooit nodig geweest”, zeggen de redders.

Na een uurtje varen - het is een vrolijk beeld, al die versierde boten vlak bij elkaar - komen blije gezichten weer aan wal. De traditie van de pannenkoek is gebleven; nu in de loods van de WSVW, na de tocht. “De mensen van Arti hebben er denk ik wel driehonderd gebakken. Lekker hoor, op het water zijn maakt altijd hongerig!”