Aan de keukentafel met Chris en Dimphy: ‘We vragen onze klanten het hemd van het lijf’

Door: Joep Bremmers 5 maart 2022, 15:00 Algemeen

Chris en Dimphy van Bubbels zijn al ruim twintig jaar eigenaar van de aquarium en vijverspeciaalzaak in Hoogerheide. Vroeger werkten ze er beiden als werknemer en kregen toen de kans om de zaak zelf te gaan runnen. Dat doen ze met passie en plezier. Samen zorgen ze voor een fijne sfeer in de winkel, zodat elke klant zich er welkom voelt.

Hoe kom je bij zulke specifieke producten?

Dimphy: “Mijn ouders zijn ooit gestart met het kweken van aquariumplanten en die kregen er op een gegeven moment ook een klein winkeltje bij. Gaandeweg transformeerde, door de toenemende vraag, de kwekerij naar een volledige winkel. Toen wij eigenaar werden, kozen we ervoor om een winkel te starten met alles wat je nodig hebt voor een aquarium of vijver.”

Chris: “Ik werkte er ook en vond het mooi werk. Toen onze voorgangers van plan waren om te stoppen, zouden we dus eigenlijk werkloos zijn. Na overleg hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en de voorraad en inventaris overgenomen. We zijn 22 jaar geleden helemaal opnieuw begonnen.”

Wat maakt jullie een ondernemer?

Chris: “We zijn het gewoon gaan doen toen we de kans kregen. Ik heb ooit wel eens gezegd dat ik iets voor mezelf wilde gaan doen. Bij mij zat de drang naar onafhankelijkheid er dus al wel in. Ergens ben je natuurlijk niet helemaal onafhankelijk met een eigen bedrijf, maar gelukkig voelen we wel die vrijheid en vinden we het leuk om te doen.”

Dimphy: “Absoluut superleuk. Het is heel arbeidsintensief, maar mooi werk. We zouden inderdaad niet meer voor een baas kunnen werken. Nu bedenken we iets en we doen het. Dat is het grote voordeel, we maken onze eigen beslissingen. Het intensieve is natuurlijk dat we bijna altijd bezig zijn.”

Dan kun je dus ook niet zo maar op vakantie?

Dimphy: “Nee. Vooral in de eerste jaren zijn we hooguit een paar lange weekenden weggeweest. We zouden natuurlijk wel eens wat langer willen, maar dat gaat gewoon niet. Dus zetten we een knop om.”

Chris: “We plannen nu twee keer per jaar een vakantie van ongeveer een week. Op dit moment hebben we drie fulltime medewerkers, dus dan kunnen we iets langer weg.”

Jullie medewerkers moeten dan wel veel kennis hebben?

Dimphy: “Ja, er zijn heel veel producten en het duurt best lang voordat iemand alles weet en geleerd heeft. Beetje voor beetje komt er kennis bij. En vaak is het ‘gewoon doen’.”

Chris: “Je blijft leren, ook wij. Het boeiende is: geen twee vijvers of twee aquaria zijn hetzelfde, ook al zijn de inhoud en materialen exact hetzelfde. Je kunt wel een basisonderhoud neerleggen, maar dan nog zal alles onder bepaalde omstandigheden anders reageren.”

Dus ook van de klanten moet je dus veel weten?

Chris: “We leveren per klant maatwerk, dus we vragen ze de hemd van het lijf, om maar te achterhalen hoe de situatie is, wat ze nodig hebben en wat er aan de hand is.”

Dimphy: “We willen natuurlijk iedereen zo goed mogelijk helpen, dus we zijn ook best lang met klanten bezig. Zo komen we ook achter zaken die voor ons als kenners ‘normaal’ zijn, maar voor de klant totaal niet.”

Waar liggen jullie wel eens wakker van?

Dimphy: “Er zijn altijd wel zorgen of het goed gaat. Nu bijvoorbeeld met de gasprijzen en de storm. Van dat soort zaken krijg ik wel even buikpijn.”

Chris: “Ook de wetgeving is zoiets. Ze verzinnen daar dan zo mooi dingen achter hun bureau, maar kijken niet naar de praktijk. Je moet aan veel zaken voldoen om een dierenwinkel te runnen.”

Dimphy: “Een paar jaar geleden zaten we weer in de schoolbanken voor het keurmerk Dierbaar en certificaat vakbekwaamheid. Gelukkig hebben we dat allebei met vlag en wimpel behaald.”

Hebben jullie nooit een moment gehad dat je ermee wilde stoppen?

Chris: “Ja, na een jaar of vier. Het was toen heel erg moeilijk. Toch waren we trots dat we het hadden geprobeerd. Als de situatie zo slecht was gebleven, waren we gestopt. Er waren momenten dat we onszelf zelfs niet uit konden betalen. Het was echt overleven. Gelukkig draaide de wind en liep het langzaam beter. We hadden ook die eigenwijsheid en dachten ‘we doen dit gewoon’.

Dimphy: “We zijn met niets begonnen en waren allebei heel voorzichtig. Gelukkig hebben de kinderen er nooit onder geleden. Wij wilden natuurlijk niet zomaar opgeven, we hadden alles zelf opgebouwd. We voelden ook dat het ons moest lukken! En het lukte.”

Wat voor soort klanten komen er in de winkel?

Dimphy: “We hebben praktisch alleen maar leuke klanten en krijgen ook veel complimenten van ze. Het is natuurlijk een hobby waarvoor ze bij ons komen, dus dat is leuk. Mensen vinden het dan ook niet erg om even te wachten, want ze kunnen volop kijken. Ze zijn altijd blij. We zorgen ook dat het gezellig is in de winkel en dat wordt ook gewaardeerd.”

Chris: “Ook krijgen ze veel aandacht van ons en onze medewerkers. Elke klant wordt persoonlijk geholpen en wij geven ze advies.”

Waren de coronajaren de beste jaren ooit?

Chris: “Ja, er kwamen veel mensen. Klanten stonden zelfs buiten in een rij te wachten. Het was ook heel dubbel, want dat durfden we ook niet altijd te zeggen tegen andere ondernemers die eronder leden. Vooral voor de horeca vonden we het echt heftig.”

Dimphy: “Ik vond dat ook moeilijk om te zeggen dat het druk was bij ons. We zijn ook altijd open geweest, maar hebben daar bewust niet mee geadverteerd.”

Jullie houden dus ook rekening met andere ondernemers?

Chris: “Absoluut. Dat vinden wij normaal. Met onze collega in Roosendaal hebben we ook heel goed contact. Af en toe een bakje koffie en als we elkaar kunnen helpen, doen we dat.”

Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?

Dimphy: “Met André van Duijn. Ik vind het een heel fascinerende man!”