De Kale n'Eed
Geit van Mie d’n Os,
Sterrebeeld in de leutkosmos
Gij kekt om’òòg naar verre planete
Waarvan me vuste weineg wete
Me zage enkelt zwarte gate
Al emme die achter ons gelate
Me kijke weer naar vore mar nie te wijd
Tot Asselewoensdag vor alle dui’lek’eid
Vastenavend kom t’r weer aan
Dèèr zumme me niks van overslaan
Dees jaar gaan me n’t ammaal weer beleve
Wa d’al lichtjare in de sterre sta geschreve
Bouwklupkes zijn eigetijds aan ’t bouwe
Piepschuim op d’r lippe en nie meer t’ouwe
'n Universiteit adde me nog nie
Mar wel ‘n Vastenavend akkede....Mie
Ja Geit, ge zal mekkere as nóóit tevore
As wij Krabbe, van óns late n’óre
Gin voorspelling vor ‘n zwart gat
Mè zó’n tredisie in ons Krabbegat
Mette neus om’òòg, nie naar beneeje
De toekomst leg d’ommes ok in ons verleeje
Dèèrom Geit, zumme n’oe belove
Mette leut komde alles te bove
Wij Krabbe, voele da d’in merreg en béén
Dèèr kende van op aan en nie oméén...
Wie de leut et, et de toekomst!
De Gròòtste Boer, Joost Eykman