Jacques in zijn schuur.
Jacques in zijn schuur. Foto: Tom Rietveld

Jacques heeft een uit de hand gelopen straatbeeldverzameling: ‘Het begon met een verkeersbord’

Door: Tom Rietveld Algemeen

MOERDIJK – Jacques van IJsseldijk uit Moerdjik heeft een uit de hand gelopen straatbeeldverzameling. ”Het begon met een verkeersbord. Ja, als kind van drie jaar oud vond ik straatverlichting fascinerend. Vooral in Dordrecht. Daar had je van die grote lantaarnpalen met een lange TL armatuur uit de jaren 80 en ik zag ook dat als er iets was aangereden, dan kwam daar iets moderns voor terug en dat vond ik verschrikkelijk jammer.”

“Ik zei ik tegen mijn moeder ik wil wel zo’n ouwe lantaarnpaal. Met ‘Ja, ja’ lachte ze het een beetje weg. Alles wat met de weg te maken heeft - verkeerslichten en verkeersborden - vond ik geweldig. Ik weet nog dat ik op mijn vierde verjaardag een verkeersbord kreeg met de tekst: ‘Gesloten verklaring voor fietsers en bromfietsen’ en die heb ik nu nog. En dan zie je wel eens een afgereden verkeersbord langs de kant van de weg. Dan zei ik tegen mijn vader ‘kom dan rijden we er even langs’ en dan zei hij: ‘daar word ik helemaal niet blij van’, maar toch deed hij het. Eigenlijk heb ik heel veel gekregen.”

Voor mezelf begonnen

“Toen ik 18 werd en mijn rijbewijs haalde heb ik een Mercedes busje met open laadbak gekocht. Zo is het begonnen. Een beetje oud ijzer en tweedehands lichtmasten verkopen. Eigenlijk wilde ik graag in de openbare verlichting werken en ben ik deels voor mezelf begonnen. Het hek was van de dam want je komt in het werk zoveel mooie spullen tegen, die voor een ander oud ijzer zijn. In 2004 kocht ik mijn eerste hoogwerker. Na een zwaar ongeluk ben ik weer opgekrabbeld en ben in 2005 helemaal voor mezelf begonnen. Ik kocht een grotere vrachtwagen met een kraan en toen kreeg ik in februari 2006 heel veel werk van een andere aannemer, die op de A16 alle verlichting moest vervangen en daar heb ik aan meegeholpen. Voor mij een betaalde hobby”.

Stadsbussen

Jacques vervolgt: “In de jaren 90 waren de stadsbussen in Dordrecht nog in die mooie kleuren oranje /ivoor en die gingen verdwijnen. In 1995 werd een nieuw bussysteem geïntroduceerd. De oranje bussen werden groen en dat heb ik gehaat. Eén van de eerste geleverde bussen staat nu hier. Jammer van die oranje stadsbussen. Had ik maar zoiets van Dordt. Dordrecht heeft altijd wel bijzondere bussen gehad maar die zijn zowat allemaal geëxporteerd of gesloopt.Op een gegeven moment kwam ik een oranje bus tegen op internet en die reed nog bij een taxibedrijf. Ik heb gebeld en gezegd als die oude stadsbus ooit eens weggaat wil ik hem wel kopen. Nou zegt die man ‘dat treft want over 2 weken gaat die eruit. Dus als we gelijk af kunnen spreken’. Dat is goed kom ik hem over 2 weken halen. Ik heb hem helemaal opgeknapt en kwam in de bus-museum-wereld terecht. En werd besmet met het bussen virus. En kijk, nu staan er 11 bussen.”

“Ik verzamel trouwens alle straatbeeld, zoals een oude telefooncel en een bushokje en alles wat met verkeer te maken heeft. Ik heb een stukje busbaan aangelegd met verkeerslichten. Alles is oud. Ik heb een paar jaar geleden een oude rangeer locomotief kunnen kopen. Een stukje rails neergelegd en een oude overweg half gebouwd. Nog heel veel te doen”.