Dagbesteding, voorbij de beperking
ZEVENBERGEN - Ton Hochstenbach brengt dagbesteding op een hoger plan. Is dagbesteding de dag doorkomen of de dag benutten door talenten aan te spreken?
Ton: ”Daar focus ik me op. Het talent van de deelnemers - veelal mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking - in plaats van me te richten op hun beperking. Nog te vaak keek men naar wat men niet kan, in plaats van naar wat men wél kan. Ik wil dat iedereen het gevoel heeft dat hij er bij hoort.. Er moet niets, er kan van alles. Het is interessant dat we ook iets in opdracht maken, zodat we dat met trots kunnen uitdragen. Van steigerhout kan je van alles maken, zoals robuuste tafels en schommelstoelen van oude houten kabelhaspels en bloembakken van gerecycled pallethout”. Ton Hochstenbach heeft in het verleden jaren bij grotere organisaties dagbestedingen opgestart en begeleid en was de afgelopen vier jaar actief als zzp’er in de zorg. Ton vervolgt: “Wat ik destijds zag dat mensen ergens binnenkomen en aan een tafeltje gaan zitten en eerst gaan koffie drinken en dan zo lang mogelijk nog eens koffiedrinken. Dan zie je van die eilandjes hier de cliënten en daar zaten de begeleiders bij elkaar. Zo ging de fut eruit”. Haal eruit wat erin zit. "Vooral drempels wegnemen. Naast iemand gaan staan. Een coach zijn. Sommige deelnemers komen al met een fotootje binnen en zeggen ‘ik wil dit gaan maken'. Iemand vist graag en wilde ‘dobbertjes' gaan maken. Dat word door de jongens creatief opgepakt. Met een satéstokje en wat kurk bewerken. Daarna gaan beschilderen en dat ging niet zo goed. Thuis was mijn dochter haar nagels aan het lakken. En dat was de oplossing. Nagellak is een soort epoxy en er zijn mooie en felle kleuren. Dat is de lol. Haal eruit wat erin zit. Zoals een moeder bij ons aanklopte: "Mijn zoon zit het liefst de hele dag aan zijn scooter te prutsen. Is daar bij jullie ruimte voor?” Deze nieuwe deelnemer kan met zijn kwaliteit aan de slag. Er staat nu een oude motor waaraan gesleuteld kan worden”.[n]