Cor en Dimphy Spitters 60 jaar getrouwd: ‘Veel wandelen en fietsen om gezond te blijven’
Door: Tom Rietveld AlgemeenLANGEWEG - We zijn aangeland aan de Zuiddijk 47 in Langeweg. Cor is in dit huis geboren. In de bedstee, maar die is inmiddels verdwenen.
Dimphy: “Toen wij hier kwamen wonen in 1964 zijn we bij Cor zijn vader gaan inwonen. Er ligt een enorme tuin, waar zijn vader groenten verbouwde. Wat zullen we eten vanavond en dan lag het een uur later vers op het aanrecht. Cor is inmiddels 88 jaar en is de oudste man In Langeweg. Dimphy is 85 jaar. We zitten gelukkig in een goede generatie. Mijn zussen zijn allemaal in de negentig en hebben zelfs nog een pacemaker gekregen, waarmee nog 5 jaar extra tijd aan hun leven is toegevoegd”. Cor: “De andere kant van oud worden is dat er nu nog maar 2 van de 9 kinderen zijn overgebleven. M’n jongste zusje is nu 86”.
Jullie zien er allebei nog kwiek uit.
Dimphy: “Nu weer wel. Eerder heeft Cor spierreuma gehad. Er zat helemaal geen fut meer in.” Cor: “Ik kon nog geen potlood vasthouden. Van de ene naar de andere dokter gegaan en de laatste heeft me er na 3 jaar vanaf geholpen. Nu spring ik weer in het rond bij wijze van spreken. Met een prednison kuur is het uiteindelijk helemaal weggegaan. Cor: “Dimphy heeft last van haar heupen, dat voorkomt uit haar rug. Ouderdom komt met gebreken zeggen ze toch?”
Het echtpaar is zich ervan bewust om veel te bewegen, te wandelen en te fietsen. Dimphy: Ik doe aan gym en ga elke week zwemmen. We zijn ook begonnen om tussen de middag warm te eten en dat bevalt ons prima.”
Dimphy vervolgt: ”Ik ben geboren in de Driehoefijzersstraat in Zevenbergschen Hoek. Mijn vader had een bakkerijtje en bracht brood rond. In de oorlog zijn we gebombardeerd het hele huis weg en moesten evacueren naar Wernhout bij Zundert. Daar heb ik met plezier gewoond tot 1948. Ik heb daar nog steeds drie vriendinnen aan overgehouden. Iedereen weer terug naar de eigen gemeente. Naar school gegaan in Zevenbergschenhoek en daarna naar de coupeuse opleiding . En dan meehelpen in de huishouding thuis. We waren met 11 kinderen, dus er viel heel wat kleding te verstellen. Ook een dag per week naaiwerk doen bij mensen thuis. Het was niet echt mijn liefhebberij. Nog wel een trouwjurk gemaakt dat was wel leuk. Toen mijn moeder stierf op 57-jarige leeftijd is mijn zus thuisgekomen om te helpen en toen ben ik bij V&D gaan werken in Breda. Dat vond ik leuk, mensen zien en met collega’s onder elkaar”.
Een gezin stichten
“Toen is onze verkering begonnen. Cor was bevriend met mijn broers en zo is het gekomen. Wij zijn bij mijn vader ingetrouwd. In 1963 kregen we twee zonen -een tweeling – Eddy en Fred en in 1965 kregen we nog onze zoon Dennis en later nog onze dochter Barbara. In de vijftiger jaren was emigratie erg populair. Veel van onze broers en zussen zijn naar Canada geëmigreerd. Wij hebben ze driemaal bezocht”. Cor heeft na zijn opleiding tot meubelmaker nog even bij een smid gewerkt en daarna 20 jaar bij een stoffeerderij in Roosendaal. Cor: “Je werd per stuk betaald voor het stofferen van een stoel of bank. Toen zij failliet gingen ben ik in de bouw begonnen. Tunnel stukken gemaakt voor de Kil tunnel en later ook voor de schiphollijn. Met m’n 60ste in de vut gegaan en nu dus alweer 28 jaar thuis”. “Heel druk buiten de deur en thuis is hij rustig. ”vult Dimphy aan. Veel wandelen en fietsen om gezond te blijven”.
Lang gewacht om een rollator te gebruiken?.
Dimphy: Nee helemaal niet. Cor heeft hem in elkaar gezet en ik ben gelijk een rondje gaan lopen. Sommige ouderen schamen zich ervoor. Ik kwam iemand tegen en die zei: Loopt gij ook al met een rollater. Ik zeg: Kijk wat jij doet als ge 85 bent? Oh dan ben ik er niet meer! Ik zeg: Dat bedoel ik maar. Dan ben je uitgepraat”.