Oranjevaan heeft het roer omgegooid: ‘Er is te weinig aanwas’
Door: Bregje Kop AlgemeenFIJNAART - Sinds 1890 bestaat de Oranjevaan. Volgens voorzitter Jan Willen van Bodegom heeft de vereniging zich door de jaren heen steeds aangepast. Tóch is er de laatste tijd te weinig nieuwe aanwas. “Wat wij de laatste jaren merkten, en daar zijn we niet de enige muziekvereniging of een ander soort vereniging in, is dat het ledenaantal langzamerhand afneemt. Er stoppen mensen mee. Mensen gaan wat anders doen. Er komt te weinig aanwas.”
We hebben intern een onderzoek gedaan hoe komt dat nou eigenlijk. Er zijn heel veel redenen voor aan te geven waarom dat mensen en vooral kinderen geen lid meer worden van een muziekvereniging. Dat komt vooral door de overheid. Want op scholen wordt er amper muziekles gegeven. Dankzij Maxima wordt dat langzamerhand weer ingevoerd. Het aantal muziekscholen in Nederland is de laatste jaren drastisch afgenomen. Muzieklessen zijn in Nederland ontzettend duur. In België kun je voor een habbekrats muzieklessen volgen. Hier betaal je gewoon echt de hoofdprijs. Een reden voor ouders om te zeggen, ga maar lekker naar voetbal en doe dat muziek maken maar niet. Er zijn heel wat factoren waarom de aanwas afneemt. Ouders gaan geen muziekinstrumenten meer aanschaffen voor hun kinderen. Het nodigt niet uit Het imago is helaas nog steeds stoffig en noem maar op. We bestaan 132 jaar we willen graag door en hoe kunnen we dat gaan doen. Sinds een jaar of 15 zijn we ook wat grotere projecten gaan doen buiten het normale harmoniegebeuren om. Oranjevaan was altijd bij Koningsdag, de intocht van de vierdaagse en bij de intocht van Sinterklaas. Dat soort dingen. Dat waren van die vaste items, waarbij je als muziekvereniging altijd aanwezig moest zijn. Daarnaast gaf je dan altijd wel wat concerten. En dan merk je als je een concert geeft als harmonieorkest dat alleen de aanhang van de leden in de zaal zitten en geen andere toeschouwers en dan zit je voor een bijna lege zaal te spelen.
De ommezwaai
Toen zijn we al begonnen met grotere producties met zang, dans en muziek erbij. Dan heb je het eigenlijk over musicals en toen zijn we voorzichtig begonnen met musicals te gaan brengen. Dat hebben we steeds meer uitgebreid naar één keer in de drie, vier jaar een musical opvoeren. De laatste twee musical, die we hebben gedaan zijn bestaande professionele musicals. Als laatste een openluchtmusical Oorlogswinter, waar over drie avonden 3000 mensen op de tribune zaten. Daarvoor met Ciske de Rat, die we in de Parel hebben gespeeld, waar zo’n 2400 mensen zijn komen kijken. En dat slaat aan. Het is niet alleen interessant voor het publiek om naar ons toe te komen, maar ook voor degenen die het spelen. Dat is toch leuker dan een halflege zaal. Een keer bij een kerstconcert in Etten-Leur zaten welgeteld 4 mensen en die zaten weg te dutten. Die projecten slaan wel aan, maar doordat we steeds minder leden kregen moesten we gastmuzikanten aantrekken. Nu doen we het anders: we zoeken per project mensen. De uitdaging bij ons zit voornamelijk op orkestgebied. Kijk voor het ensemble, de hoofdrolspelers en zangeressen en acteurs is het iets makkelijker. Bij een orkest moet je een heel breed scala aan instrumenten hebben en de bijbehorende muzikanten. Dan is het vooral een uitdaging dat we niet met 30 fluiten zitten en geen enkele trompet. Dat moet wel in harmonie zijn. Het is voor ons nieuw”.