Afbeelding
Foto: Remko Vermunt

Aan de keukentafel met Eric en Tineke Kluin: ‘Je moet een duidelijk visie hebben en die ook altijd nastreven’

Door: Remko Vermunt Algemeen

ROOSENDAAL - Eric en Tineke Kluin zijn in 1999 begonnen met het Roosendaalse bedrijf Planeka. Ze adviseren bij het verbouwen van kantoorpanden en voeren de werkzaamheden ook zelf uit. Daarmee is het een fullservice bedrijf als het gaat om de verbouwing van kantoorpanden. “Transparantie staat bij ons voorop”, stelt het echtpaar.

Hoe is Planeka tot stand gekomen?
Eric: In 1999 zijn we voor onszelf begonnen. Eric Kluin Adviesbureau heette het toen nog. We hadden software ontwikkeld, een soort veredelde zoekmachine, waarmee klanten precies konden zien welke producten er waren en wat ze daarvoor moesten betalen.
Tineke: De reden dat we voor onszelf begonnen, was omdat we de bouwwereld transparanter wilden maken. De bouwwereld is een hele ondoorzichtige wereld, waarin niet altijd duidelijk is waarom je welk bedrag moet betalen. Dat wilden we inzichtelijk maken voor de klanten.
Eric: Dat klopt. Tegenwoordig heb je internet waar je zelf prijzen op kan zoeken, maar dat was er toen nog niet. Wij hadden daarvoor software ontwikkeld.
Tineke: Maar de markt was er niet klaar voor. De leveranciers wilden ons geen input geven omdat het toendertijd te veel inzicht gaf. Toch is onze missie altijd overeind gebleven. Nog steeds zorgen wij bij onze klanten voor een hele duidelijke offerte en afspraken. Wij willen transparant zijn en dat zijn we ook.

Hoe zijn jullie toen verder gegaan?
Tineke: De tijd was toen niet rijp voor het programma, maar we gaven nog wel advies en uiteindelijk kregen we van klanten de vraag of we ook de uitvoering van het project konden doen. De adviserende rol is dus uit gaan groeien naar adviserend in combinatie met uitvoerend.
Eric: De vraag vanuit de markt werd steeds complexer en uiteindelijk wilden ze het hele project, van A tot Z, aan ons overlaten. Inmiddels zijn we dan ook een fullservice inrichtingsbureau, waarbij transparantie nog steeds voorop staat en vijf jaar geleden hebben we weer een nieuwe stap gemaakt.

Wat is die nieuwe stap geweest?
Tineke: Vijf jaar geleden hebben we ons eerste personeelslid aangenomen.
Eric: We hadden toen een aantal hele grote klanten, ook internationaal. We merkten dat we niet meer continu op elk project aanwezig konden zijn, waardoor de onderaannemers een soort verlengstuk werden van ons bedrijf. Klanten kregen meer contact met hen dan met ons. We merkten dat die ‘verlengstukken’ iets misten, omdat ze geen onderdeel waren van Planeka. Mede daarom zijn we met eigen personeel gaan werken.

Was dat spannend?
Tineke: Ja, ik vond dat wel spannend, omdat... Weet je, achteraf gezien had ik op dat moment te weinig voeling met buiten. En daardoor te weinig inzicht om te weten of de juiste beslissing genomen werd. Dat is in onze huidige organisatie heel anders. We zijn beiden control freaks en willen alles in de hand hebben.
Eric: De bouw is een grillige wereld met hoge pieken en diepe dalen. Nu zitten we in de hele hoge pieken, maar het kan best zijn dat het over een aantal jaren weer anders is. Dat zorgt soms toch voor onzekerheid.

Liggen jullie wel eens wakker door werk?
Eric: Ja, zeker. We hebben wel mindere tijden gekend. Slechte tijden. Toen we net met het adviesbureau waren gestart, dan ga je er vol goede moed in. We zijn toen letterlijk met 0 euro gestart, ik had geen grote afkoopsom meegekregen ofzo. Ik ben letterlijk op de zolderkamer begonnen met een zelf getimmerd bureau. Maar de kosten voor het onderhouden van het gezin gaan wel door. Die periodes hebben we ook doorgemaakt.
Tineke: Het kan best stressvol zijn. Gelukkig kan ik goed slapen…
Eric: Niet eens zo lang geleden hebben we nog voor de rechter gestaan. Dan slaap je wel minder. Gelukkig hebben we die zaak gewonnen. Die dingen daar leer je van en die neem je mee in het groeiproces.

Wat heb je daarvan geleerd?
Tineke: We hebben geleerd dat we onze processen moesten verbeteren. Dat hebben we gedaan. En we zijn druk bezig met automatisering en daardoor zitten we er nu bovenop, waardoor ons dit niet meer gaat gebeuren.
Eric: Maar je vertrouwen krijgt wel een knauw. Je moet opeens veel zakelijker gaan denken en alles goed vastleggen. Alles moet op papier staan. Dat deden we voorheen niet, maar nu wordt je gedwongen. We worden groter, waardoor je andere klanten krijgt en waardoor je meer risico loopt.

Zijn jullie goede ondernemers?
Tineke: Ik vind ons goede ondernemers, maar we hebben elkaar wel nodig omdat we elkaar goed aanvullen. We zijn zelfkritisch en weten wat we wel en wat we niet goed kunnen. Daardoor kunnen we onze goede eigenschappen verder uitbouwen en wat we niet kunnen, daar halen we mensen voor in huis. Daarnaast zijn we ook nieuwsgierig. We hebben wel die uitdaging nodig en we stellen onszelf constant de vraag: Wat kunnen we verbeteren?
Eric: Wat maakt een goede ondernemer? Ik wil mezelf in ieder geval iedere ochtend fris in de spiegel kunnen aankijken. Ik ben ook geen echte verkoper maar meer adviseur. Dat heeft toch weer met dat transparante te maken.

Waar staat Planeka over vijf jaar?
Tineke: Dan hopen we in de nieuwbouw te zitten. Daar zijn we nu mee bezig, dus dat moet wel lukken. Daarnaast willen we de omzet verdrievoudigen en het aantal mensen in dienst willen we verdubbelen. We zijn ook bezig met een traject om leerwerkbedrijf te worden, zodat we meer eigen mensen kunnen aannemen.
Eric: We zijn nog te jong om te denken over pensioen, maar we willen het bedrijf wel zelfstandiger maken door op alle plekken de juiste mensen neer te zetten. We willen de komende jaren niet dezelfde uren blijven maken die we nu maken.

Laatste vraag: Met wie zouden jullie wel eens aan de keukentafel willen zitten?
Eric: Dat vind ik heel lastig. Iedereen is op zijn eigen manier interessant. Ik ben altijd heel nieuwsgierig naar mensen.
Tineke: Ik vind iemand uit de sportwereld wel iets voor jou. Een Louis van Gaal bijvoorbeeld, jij bent ook zo’n coachende leidinggevende.
Eric: En voor jou iemand uit de cultuursector dan? Bijvoorbeeld Anouk? Of Marcel van Di-rect?
Tineke: Ja, Anouk. Die vind ik wel apart en bijzonder.