Onderwijs
Ik ben het niet vaak eens met de PvdA, maar vier jaar geleden had Lodewijk Asscher toch even mijn aandacht. Hij morrelde aan het bijzonder onderwijs. Jammer dat hij – zoals gewoonlijk - niet doorpakte door onvoorwaardelijk voor openbaar onderwijs te kiezen. Het woord zegt het al. Openbaar, dus voor iedereen, zonder aanziens des persoons, geloof of afkomst. Het gaat er toch om dat we onze kinderen klaarstomen voor een zinvolle en volwaardige rol in onze samenleving?
Of dat nu huismens, bankemployee of loodgieter is. Je leert lezen, schrijven en rekenen en daarna een vak. Waarom moet dat met een katholiek, protestant of islamitisch sausje overgoten worden? Metselt een RK-bouwvakker anders dan een moslim? Keer op keer zorgen bijzondere scholen waar het geloofsdeel in de lessen teveel nadruk krijgt, voor problemen. Ouders die willen dat hun kinderen niet alleen wetenschappelijk maar ook levensbeschouwelijk opgevoed worden, moeten dat zelf regelen. Dat is geen overheidstaak. Naar de kerk, moskee of zondagsschool ga je in je eigen tijd.
Asscher vroeg om een grondwetswijziging die zegt dat alle kinderen op alle scholen terecht moeten kunnen. Maar hij zette daar geen dikke punt achter! Zoiets kan alleen op openbare scholen. Ik noem geen namen, maar veel bijzondere scholen zullen nooit homoseksualiteit aanvaarden, de gelijkheid van man en vrouw verdedigen of belangrijke historische gebeurtenissen zoals de Holocaust naar waarheid behandelen.
Ik begin hierover omdat ik vaak zit te piekeren over de problemen waar onze maatschappij mee worstelt. Voldoende juiste mensen op de juiste plaats is er een van, en geen kleintje. Met een goed onderwijssysteem zou dat geen probleem zijn. Maar basisscholen doen van alles behalve taal en rekenen erin pompen. Waar zijn de ambachtsscholen? Hou op met die pretstudies die opleiden tot werkloosheid. Zo gaan we de oorlog niet winnen.