Afbeelding
Foto: Johan Wagenmakers

Briljanten huwelijk voor Lila en Hendrik

Door: Johan Wagenmakers Algemeen

OUDENBOSCH - Op 24 februari 1957 zijn Hendrik Karansingh (82) en Lila Soekrham (80) in Suriname met elkaar in het huwelijk getreden. Hoewel het een gedwongen huwelijk was, heeft het al die jaren stand gehouden. Zoals in die tijd gebruikelijk was bij Hindoestaanse families, bepaalde de vader van de bruid namelijk met wie de dochter moest trouwen. Burgemeester Bernd Roks kwam het briljanten echtpaar namens de gemeente de felicitaties overbrengen.

Drie dagen voor de vijftiende verjaardag van Lila en zes maanden na de eerste kennismaking werd het huwelijk destijds voltrokken. “Toen was dat heel gewoon. De mannen waren de baas. Mijn zuster is ook uitgehuwelijkt. Mijn vader leeft al lang niet meer, maar toch zou ik nog eens aan hem willen vragen waarom,” verzucht ze. Gelukkig is het huwelijk goed uitgepakt. “Hendrik kwam uit de stad Paramaribo en wij woonden in Meerzorg, een klein dorpje. Eerder was hij aan me voorgesteld om te zien of ik een geschikte bruid was.” Na de huwelijksplechtigheid heeft het echtpaar maar liefst 13 jaar bij de ouders van Hendrik ingewoond.

Emigratie

In Paramaribo zijn ook de vier zonen van het echtpaar geboren. In 1970 besloten ze om naar Nederland te emigreren. “Er was geen echte reden om te vertrekken, maar wel wilden we onze jongens een betere toekomst geven.” Hendrik was als eerste afgereisd, waarna Lila een half jaar later volgde. De kinderen, die zolang bij de moeder van Lila waren gebleven, kwamen twee aan twee in juli en respectievelijk oktober achterop. Omdat er al familie van het gezin in Dordrecht woonde, werd dat hun nieuwe woonplaats. In 1984 zijn ze in Oudenbosch neergestreken. Hendrik had in Paramaribo een taxibedrijf en vond in Nederland, totdat hij afgekeurd werd, werk als internationaal chauffeur. Omdat ze gewend waren om hun eigen boontjes te doppen en geen zin hadden om van de sociale dienst gebruik te maken, ging Lila daarna aan de slag. “Via een uitzendbureau heb ik heel veel baantjes gehad. Die kan ik niet meer tellen. Ik heb onder meer gewerkt in een bejaardentehuis, in de keuken van een ziekenhuis en witlof gesneden bij de boer.”

Geboorteland

Het gezin kende naast voorspoed ook veel verdriet door het op 48-jarige leeftijd overlijden van hun oudste zoon. Het geboorteland blijft ook na een halve eeuw nog trekken. “Bijna elk jaar brengen we nog een bezoek aan Suriname, hoewel we daar haast geen familie meer hebben. We missen Suriname soms wel. Vooral als ik de zon zie, dan komen de herinneringen snel weer boven,” zegt Lila. Hoewel de fysieke en geestelijke gezondheid de laatste jaren best wel achteruit gegaan is, woont het stel nog steeds zelfstandig. “Koken doe ik nog altijd zelf, maar we krijgen wel thuishulp.” Met de hobby’s zijn ze noodgedwongen gestopt. Hendrik was veel in de tuin en de schuur te vinden, met de auto bezig of hielp zijn (klein)kinderen waar nodig en Lila heeft veel knip- en naaiwerk gedaan. “Ik heb veel kleding gemaakt ja, maar dat lukt niet meer.” De tv zorgt voor de nodige afleiding. “Mijn favoriete programma is toch wel de Hindoestaanse soap.” Het 65-jarig huwelijk wordt in huiselijke kring gevierd. Samen met hun zoons, negen kleinkinderen en zes achterkleinkinderen vormen ze een hechte familie.  “Vroeger kwamen we meer bij elkaar, maar ieder heeft nu zijn eigen gezin.” Terugkijkend zijn ze heel erg tevreden.