Jeffrey Coppens: ‘De service houdt niet op als de uitvaart voorbij is’
Door: Amy Klaverveld AlgemeenOndernemers zijn vaak dag en nacht bezig met hun onderneming. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts wakker van? In ‘Aan de keukentafel met...’ gaan we met hen in gesprek en gaan we op zoek naar het bijzondere verhaal dat zij te vertellen hebben. Met deze week: Jeffrey Coppens.
Jeffrey, Coppens Uitvaartzorg bestaat inmiddels al ruim 30 jaar en is sindsdien aardig gegroeid. Wanneer ben jij er zelf ingerold?
“Mijn ouders zijn het bedrijf in 1990 begonnen. Daarvoor zat mijn vader al bij een andere uitvaartondernemer in loondienst maar hij had altijd het gevoel dat het ook op een andere manier kon. Het eerste pand stond in Wouw. Vlak daarna kwam het pand in Roosendaal. Daarna is het bedrijf steeds verder gegroeid. In 2010 ben ik zelf werkzaam geworden binnen het bedrijf. Daarvoor zat er wel al wat werk in hoor, vanuit mijn opleiding.”
Je hebt de opleiding grafisch vormgeving gedaan. Hoe komt het dat je uiteindelijk toch bij Coppens terecht bent gekomen?
“Ik deed vanaf mijn vijftiende al het rouwdrukwerk, dus dat krijg je wel affiniteit met het bedrijf. Via mijn studie ben ik een half jaar stage gaan lopen op Aruba en uiteindelijk ben ik daar in 2008 ook gaan wonen. In 2010 ben ik teruggekeerd naar Nederland. Dat ging in overleg met mijn vader, de uitvaartindustrie bleef mij toch wel trekken. Toen ben ik in juni in dienst getreden. Mijn vader zei nog: ‘Probeer het eerst een half jaar uit, kijk of het iets is.’ Dat heb ik dan ook gedaan.”
Dus in 2010 ben je weer bij Coppens terechtgekomen, maar dat wil niet zeggen dat je het over had willen nemen.
“Nee, mijn ouders lieten ons, mij en mijn zus, daar helemaal in vrij. Ik ben daar in eerste instantie weer het drukwerk gaan doen, al snel kwamen daar steeds meer facetten bij zoals het dragen van de kist, het verzorgen en ophalen van overledenen, dat soort dingen allemaal. In enkele weken was ik er wel uit dat dit wel echt iets voor mij was. Het dankbare, het iets kunnen betekenen voor nabestaanden. Toen heb ik gezegd dat ik het door wilde zetten. Ik ben er ingerold, en nooit mee gestopt.”
In 2013 ben je mede-eigenaar geworden van Coppens uitvaartverzorging. Hoe is het om met je vader een bedrijf te werken?
“Het is heel mooi om samen met mijn vader uit te kunnen breiden tot wat het nu is. We zitten nu ook in Etten-Leur en Oud Gastel. Toch is het altijd laagdrempelig gebleven. Hoewel we een stuk meer medewerkers hebben, is het altijd een familiebedrijf gebleven. Dat is wel heel fijn.”
Je hebt dus lang samen met je vader aan de uitbreiding van het bedrijf gewerkt. Is hij nu nog werkzaam in het bedrijf?
“Ik heb het bedrijf in 2021 geheel overgenomen, maar mijn vader is achter de schermen nog wel als adviseur aanwezig om mij van raad en daad te voorzien. Met zoveel ervaring in de branche is dat heel prettig. Inmiddels is hij wel aan het genieten van een welverdiend pensioen maar geheel loslaten is natuurlijk ook heel moeilijk. Mijn moeder is nog wel actief, die heeft haar eigen praktijk in rouwverwerking. Dat was een mooie toevoeging in het bedrijf. De service houdt namelijk niet op als de uitvaart voorbij is.”
Zelfs Suzan, jouw vriendin, is bij Coppens betrokken. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
“Die heb ik met het uitgaansleven in Roosendaal leren kennen. We kenden elkaar al heel wat jaren eigenlijk. Uiteindelijk waren we allebei vrijgezel en zijn we elkaar weer tegengekomen. We zijn nu zo’n 11 ½ jaar samen. Inmiddels is ze zelf ook werkzaam binnen het bedrijf. Dat kwam doordat het bedrijf snel groeide en we kregen kinderen. Zij heeft toen de catering opgezet en uitgebreid. Met name in combinatie met de kinderen was dat heel handig. Ik heb als kind nooit gemerkt dat mijn vader veel werkte en dat vonden we belangrijk om ook uit te stralen naar onze kinderen. We wilden ze een veilige basis en structuur bieden. Dat is een hele goede keuze geweest, het brengt veel rust in het gezin.
Tot slot, met wie zou jij nog een een gesprek aan de keukentafel willen hebben?
“Dat zou dan met mijn opa zijn. Die zei vroeger al voordat ik de branche in ging ‘Dat is nu echt iets voor jou.’. Ik zou wel eens willen weten hoe hij de organisatie vindt nadat we zo zijn gegroeid. Hij is helaas in 2010 overleden maar ik ben wel benieuwd naar wat hij zou zeggen.”
Paspoort:
Naam:
Jeffrey Coppens (36)
Vriendin:
Suzan van Meel (37)
Kinderen:
Liv (9)
Mila (7)
Opleiding:
MBO Grafisch vormgeving
Hobby’s:
Tennis en wielrennen.
