De 73-jarige Jos Verstraten is meer dan tien jaar lid van Parel aan de Welen. Na een noodoproep van Jan van Aken in ’t Stampersgattertje besloot Jos zich aan te melden.
“Ik las zijn oproep waarbij hij zijn beklag deed dat hij alles alleen moest doen en het moeilijk werd om op die manier de heemkundekring levend te houden,” vertelt hij. “Hij ‘dreigde’ er zelfs mee om alles naar Gastel over te doen. Dat nooit dacht ik. Omdat mijn werkzaamheden bij de Suiker Unie zo goed als klaar waren heb ik mezelf opgegeven. Zo rol je erin. Het is een goede invulling van mijn vrije tijd en leuk om te doen.” Elke maandagochtend en dinsdagmiddag is Jos samen met enkele andere leden in het heemkundelokaal te vinden. “Op maandag nemen we eerst het weekend door,” lacht hij.” Toen Jos erbij kwam was er nog niets gedigitaliseerd. “Het was allemaal handwerk. Foto’s uitzoeken, de juiste jaartallen en mensen erbij zetten en opplakken. Gelukkig weet ik van vroeger het een en ander en ga je er ook steeds meer voor interesseren.” Het digitaliseren heeft Jos inmiddels aardig onder de knie. “Dat was eerst geen gesneden koek, maar ik heb het mezelf goed aangeleerd.” Dat Jos een verzamelaar is helpt zeker bij zijn werkzaamheden voor de heemkundekring. “Zo ben ik begonnen met bidprentjes in mappen te zetten. Ook ga ik wel naar mensen toe om prentjes te vragen. Ieder nieuw prentje is een overwinning.”[n]
DOOR JOHAN WAGENMAKERS