Goedele Debeerst schrijft boek over burn-out
Door: Tess Mutsters AlgemeenZUNDERT - De term burn-out is inmiddels wereldwijd bekend. Een burn-out komt steeds vaker voor, of het wordt in ieder geval vaker gedocumenteerd. Goedele Debeerst kan daarover meepraten. Toen zij thuis kwam te zitten met een burn-out, bladerde ze oude dagboeken door. Ze besloot er een boek over te schrijven en dat ligt sinds deze week in de winkels. Komende zaterdag om 14.00 uur is de boekpresentatie in de Bruna van Zundert.
DOOR TESS MUTSTERS
‘Ik ben niet voor dit boek gaan zitten met de gedachte: nu ga ik een boek schrijven. Het is gewoon zo gelopen’, vertelt Goedele. “Niet om cliché te klinken, maar ik heb altijd al geschreven. Ik hield dagboeken bij, maar schreef ook verhalen en gedichten. Een boek uitbrengen is altijd al een droom geweest, maar fictie was niets voor mij. Schrijven is voor mij niet iets om te ontsnappen aan de realiteit, maar om die net beter te leren begrijpen.”
‘Burn-out boek’
Vier jaar geleden kreeg Goedele een burn-out, waarna ze thuis kwam te zitten. Uiteindelijk begon ze, na een tip van haar echtgenoot (voor wie ze in de zomer van 2018 van België naar Zundert verhuisde), brieven aan zichzelf te schrijven. Daarbij verzamelde ze alles wat ze ooit al eens had geschreven, van de dagboeken, tot de gedichten en verhalen. “Ik begon er een lijn in te zien. Al vanaf mijn tienerjaren wilde ik alles goed doen voor iedereen. Ik legde mezelf een enorme druk op. Toen ik dat teruglas, bleek het dat ik al die jaren als het ware naar die burn-out toe heb gewerkt,” legt Goedele uit.
Van zowel de teksten die Goedele tijdens haar burn-out schreef, als de teksten die al sinds haar tienerjaren op de plank lagen, maakte ze een bundel. Het boek beslaat dan ook een flinke periode. Het verhaal loopt van april 2007 tot november 2020.
Het is geen klassiek ‘burn-out boek’ volgens Goedele. “Ik zou kunnen zeggen dat mijn boek gaat over mijn burn-out, maar dat is veel te kort door de bocht. Het eindigt ook niet op het moment dat ik van de burn-out af ben, maar juist net als ik weer aan het werk ben. Dat maakt dan ook dat het een wat open einde heeft.”
Zoals bij ieder boek, is de titel zorgvuldig gekozen. “Het boek heet Wintertijd. Ik ben zelf in november geboren en noem mezelf dan ook een novemberkind. Daarbij heb ik altijd het gevoel gehad dat de wintertijd me beter ligt.” Dat komt niet per se sterk terug in het boek, zoals vaker zit het hem meer in de details. “Ergens in de loop van mijn burn-out heb ik ook een gedicht geschreven over de wintertijd. Je moet het zo zien: de wintertijd staat voor het stapje terug voordat je verder kunt.”
Leerperiode
In feite is Goedele dus ruim een decennium bezig geweest met het schrijven van haar boek, maar in de lente van 2019 is ze echt begonnen met het verzamelen en redigeren van alle stukken. Dat was een flinke leerperiode, vindt ze zelf. Zo heeft ze zichzelf beter leren kennen door al die stukken nog eens terug te lezen. “Sommige dingen die ik geschreven had, waren ook confronterend om terug te lezen. Ik schreef bijna letterlijk dat ik iedereen gelukkig wilde maken.” Nu ze wist waar die druk toe zou leiden, was het soms lastig om die woorden terug te lezen. Naar de publicatie van het boek kijkt Goedele in ieder geval enorm uit, het eerste exemplaar dat ze van de drukker heeft ontvangen, ligt midden op de tafel te pronken. “Toen we het een paar dagen geleden binnen kregen, heb ik er wel drie kwartier in gebladerd,” lacht ze.