Bij VV Zundert kan niemand om Martin van Erk (58) heen. De alleskunner heeft bij de club vrijwel alle mogelijke functies vervuld, op het voorzitterschap na.
Zelf belandde hij, in het kielzog van zijn zes jaar oudere broer, op 11-jarige leeftijd bij de club.” Een logische keuze. Ik woonde toen in de hoek Katerstraat-Hertogstraat. Tegenwoordig spelen ze daar allemaal voor Moerse Boys, maar toen ging iedereen naar VV Zundert.” Na het doorlopen van de jeugdelftallen speelde hij zo’n vijftien jaar voor het tweede elftal, waar hij ook een paar jaar aanvoerder was. “Na een meniscusoperatie en een enkelbandblessure ben ik rond m’n 36ste gestopt met voetballen. Ik ben gaan lopen en fietsen, heb zelfs nog een triatlon gedaan. In 1996 werd ik gevraagd om als secretaris toe te treden tot het bestuur. Vier jaar eerder verloor k een jongere broer door een ongeluk tijdens het zaalvoetballen. Hij deed veel vrijwilligerswerk voor de club. ‘Wat hij niet meer kan doen, moet ik nu misschien maar gaan doen’, dacht ik. Uiteindelijk ben ik 21 jaar secretaris geweest.” Daar bleef et niet bij. Martin van Erk was ook actief voor het clubblad, was gedurende vijftien jaar trainer en coördinator van het G-team en trainde daarna ook nog eens het damesteam. “Bij elkaar heb ik toch 24 jaar op het trainingsveld gestaan. Ach, wanneer je eenmaal met het roodzwarte virus bent besmet, pak je al het andere er ook maar bij.” Hij blijft er echter meer dan bescheiden onder. “Er zijn óók genoeg andere mensen die veel voor VV Zundert doen, hoor.” [n] TEKST ADDO SPRANGERS