Moerse Boys verslaat Hoogland met 4-3
ZUNDERT - Niets mooier dan een winnende treffer in de allerlaatste minuut. De vreugde die dan loskomt, is haast explosief. Met zijn koelbloedige afronding zette Bart het sportpark in vuur en vlam. Hij deed iets wat hij nooit eerder deed: een hattrick maken. De vleugelspeler was goud waard.
Hoogland was een tegenstander met kwaliteit. In de openingsfase op Akkermolen liet het flitsen van uitstekend voetbalspel zien. Moerse Boys had het er moeilijk mee. Het eigen doelpunt waarmee Joris op het kwartier ongewild de score opende was dan wel onfortuinlijk, onverdiend was het op dat moment allerminst. De gelijkmaker van Bart liet niet lang op zich wachten en was het startsein voor een betere fase van de oranjehemden. Met een rake kopbal bracht hij Moerse Boys langszij. Moerse Boys nam steeds meer de controle over. Het resulteerde zelfs in een voorsprong: Daan scoorde 2-1.
De minimale voorsprong werd na de rust uitgebreid. Bart nam de bal vol op de pantoffel met de intentie om een harde voorzet af te leveren, maar via een verdediger caramboleerde de bal in de korte hoek in het doel. De keeper stond erbij en keek ernaar: 3-1. Het antwoord van Hoogland kwam razendsnel, maar de rake kopbal werd afgekeurd vanwege buitenspel. Akkermolen slaakte een zucht van opluchting. Toch dreigde het nog faliekant mis te lopen voor Moerse Boys. Rond minuut zeventig een intikker, een feilloze kopbal en het was gelijk. Amper twee minuten zaten ertussen beide doelpunten. Moerse Boys moest daarna zelfs vrezen voor erger; de paal was vlak voor tijd even de beste vriend van doelman Tom. Daan en Rik misten tussendoor mogelijkheden om voor een nieuwe voorsprong te zorgen. En toen was daar dus Bart. En Damian. En Tom. Want ook zij vervulden een rol bij het winnende doelpunt, met het laatste fluitsignaal in aantocht. De verre trap van de doelman en het fijne doorkoppen van de invaller vormden de aanloop naar het welhaast orgastische slot. Bart perste er nog een laatste sprint uit en bleef alleen voor de doelman ijzig koel. Beheerst, als een doorgewinterde spits, liftte hij de bal over de uitstormende goalie heen tegen de touwen. In één ruk sprintte hij door, met zijn handen in de lucht, waarna hij zich liet vallen op de groene zoden, om vervolgens bedolven te worden onder euforische ploeggenoten én verzorger Ron. Het laatste fluitsignaal volgde niet veel later. Bart ging op de schouders in de kantine, waar de Fout Kelderklasse Party losbarstte.[n]