Huisarts Cos Beukers zwaait na 37 jaar af
ZUNDERT - Na 37 jaar als huisarts in Zundert actief te zijn geweest, neemt Cos Beukers deze maand afscheid van zijn praktijk in De Welborg en gaat hij met pensioen. 'Ik zal het gaan missen. Als huisarts ken je de mensen."
DOOR JACK MATHIJSSEN
Na twee jaar als arts werkzaam te zijn geweest in ziekenhuizen (in Helmond en Bergen op Zoom), ging Cos Beukers na een huisartsenopleiding van (toen nog) een jaar in Zundert werken. Hij nam toen de praktijk van dokter Schrijnemakers over aan het Oranjeplein.
De praktijk aan huis werd na verloop van tijd echter te klein. Er kwamen in de praktijk steeds meer disciplines omheen, zoals verloskunde, psychische ondersteuning, het priklab en een apotheek. De zorg werd steeds uitgebreider. De nieuwbouw van De Welborg was een goede oplossing om al die disciplines onder één dak te huisvesten. Het gaf duidelijk meer mogelijkheden tot onderlinge samenwerking. "Geen praktijk dus zoals die van mijn vader," aldus Cos Beukers. "Die was vroeger ook huisarts, maar dan zoals we de arts van vroeger kennen: meneer de dokter met een witte jas. De Welborg is overigens uniek voor Nederland als breedste huisartsencentrum van Nederland."
Digitalisering
"Aanvankelijk werkte je als huisarts nog met een zogenaamde groene kaart," vervolgt hij. "Daarop werden met de hand alle gegevens over een patiënt opgeschreven. Briefjes van de specialist kon je daar dan invouwen. Bij sommige patiënten was dat vaak een heel pakket. Daarna kwam de Commodore-computer. In die tijd had je ook nog het particuliere ziekenfonds, waarbij de rekening eerst naar de patiënt werd gestuurd. Daarna was het bijna noodzaak om te gaan digitaliseren. Ook bij de huisartsengeneeskunde gebeurt er heel veel via de computer, waardoor assistenten taken kunnen gaan overnemen. Was het vroeger de huisarts zelf om oren uit te spuiten, nu doet de assistente dat. Daardoor ontstaat er meer tijd als arts om de patiënt nader uit te vragen wat er werkelijk aan de hand is.
Context
"Ook in de praktijk zelf is er het een en ander veranderd," aldus Cos Beukers. "Je luistert meer naar de mensen. Als ze dan zeggen: 'Het gaat stilletjes aan', bedoelen ze wellicht dat het niet echt goed gaat. Je luistert naar de gehele context, naar gebeurtenissen in het gezin of een buurman die ziek is.
Het is van belang de klacht in de context te plaatsen; de omgeving van de patiënt bekijken. Het interviewend uitvragen moet je leren uit ervaring. Je moet dezelfde taal spreken. Datzelfde gaat ook op als het levenseinde nadert. Dan is stervensbegeleiding erg belangrijk. Ook als de patiënt vraagt of er een eind aan het leven gemaakt kan worden door euthanasie. Vroeger was het wat dat betreft nog pionieren, nu is alles veel beter en duidelijk geregeld."
Huisartsenopleider
Cos Beukers was de afgelopen 25 jaar ook huisartsenopleider aan de Universiteit van Rotterdam. Een driejarige stage-opleiding tot werken in bijvoorbeeld een gezondheidscentrum, praktijk of groepspraktijk. Nu is het tijd om het stokje over te dragen.
"Maar ik wil geen groot afscheid. Ik heb dan ook de patiënten persoonlijk aangeschreven en uitgenodigd." Ondertussen staan de verhuisdozen al klaar. Samen met zijn vrouw Monique gaat hij, net over de grens met België, een nieuwe woning betrekken in Meersel-Dreef. [n]