Leven in een hospice: ‘Ma, de glans is terug in je ogen’
Door: Addo Sprangers AlgemeenSINT WILLEBRORD - Een van de bewoners van hospice Stichting Jacqueline is mevrouw Jenny Peters. Haar kamer staat vol foto’s en felicitaties, afgelopen januari heeft zij hier haar achtentachtigste verjaardag gevierd.
“En hier een geboortekaartje van mijn eerste achterkleinkind, een jongetje”, toont zij met trots. “Eind 2020 ging het helemaal niet goed met mij, ik had heel veel moeite met ademhalen en belandde daardoor in het ziekenhuis. De vooruitzichten waren slecht, mijn levenslust raakte op. Ik wilde daarom graag naar dit hospice dat ik van kennissen van mijn schoondochter kende. Stichting Jacqueline wordt geprezen om haar goede zorg en huiselijke sfeer.” In januari 2021 verhuist mevrouw van het ziekenhuis naar het hospice in Willebrord. De goede verzorging wierp haar vruchten af. “Hier knapte ik op, dit in tegenstelling tot het ziekenhuis waar je onderdeel bent van het systeem. Mijn kinderen merkten op: ‘Ma, de glans is terug in je ogen’. Hier hebben ze echt aandacht voor de mens. Het lijkt me wel een zwaar beroep, de dames hier verdienen een schouderklopje.” Alle kamers kijken uit op de mooie de tuin. “Ik geniet elke dag van de eekhoorntjes en vogeltjes. In de avond kijk ik graag tv en overdag krijg ik om toerbeurt visite van mijn vier kinderen. Soms nemen ze me mee naar bijvoorbeeld De Menmoerhoeve of restaurant De Cockpit, dat zijn leuke uitstapjes. Op mijn kamer ben ik heel tevreden, ik hoop nog lang van de goede zorg te kunnen genieten. Ik sta niet te veel bij stil bij de dood, ik kan gemakkelijk de knop omzetten.”