Afbeelding
Foto: Luuk Roozeboom

‘Ik ben geen leider die puur op basis van cijfers beslissingen neemt’

Elke ochtend vroeg uit de veren. Waarom wilde je bakker worden?

Omdat het een geweldig mooi vak is. Je hoeft geen kunstenaar te zijn om creatief te zijn als bakker. We kunnen op een creatieve manier werken en het ondernemerschap combineren met het creatieve aspect.


Hoe onderscheid jij jezelf als ondernemer?

Onze zaak richt zich voornamelijk op de trakteermarkt. Natuurlijk hebben we onze Groffen Koeken, een erfstuk dat ik van mijn vader heb overgenomen en al meer dan 50 jaar bestaat. Maar we hebben ons assortiment verder uitgebreid. Waar we vroeger vooral zagen dat mensen uit Bergen op Zoom onze koeken meenamen naar hun werk in andere steden, zien we nu dat mensen van buitenaf speciaal naar Bergen op Zoom komen om onze koeken te halen. Ik heb daar bewust op ingespeeld en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.


Hoe zou jij jezelf als ondernemer omschrijven?

Ik ben een echt mensenmens. Ik ben geen leider die puur op basis van cijfers beslissingen neemt. Misschien denk je dan dat ik geen goede ondernemer ben als je naar mijn bankrekening kijkt, maar als ik naar mijn eigen geluk kijk, ben ik een fantastische ondernemer.


Dat klinkt als een mooie combinatie, gezien het succes van je zaak?

Zeker weten. Ik hou van creativiteit, maar mijn boekhouder iets minder. Zij denkt alleen aan cijfers, terwijl ik meer denk aan goodwill. Mensen weten me altijd te vinden omdat ik altijd iets geef. Mijn goodwill levert veel op voor de zaak en voor mij persoonlijk. Daarin denk ik dat ik anders ben dan mijn collega's in de bakkerijwereld en andere ondernemers. Vooral binnen het centrum van Bergen op Zoom zijn ze erg gefocust op geld, en dat begrijp ik wel, maar er is zoveel meer dan dat. Ik heb eens een lezing gegeven over gunnen. Veel jongere ondernemers denken dat gunnen iets is uit het verleden, maar gunnen is zoveel meer dan dat, juist in deze tijd.


Heel mooi, maar met gunnen en geven komt er natuurlijk geen brood op de plank?

Nee, dat klopt helemaal. Ik ben me ervan bewust dat ik zakelijk gezien soms te toegeeflijk ben. Toen ik in de evenementensector stapte, merkte ik dat ik soms te vriendelijk was. Als ondernemer moet je soms harder zijn om succes te behalen, maar dat harde karakter zit niet echt in mijn aard.


Hoe lang maak jij al onderdeel uit van Bakker Groffen?

Inmiddels alweer 32 jaar. De bakker bestaat al zo’n 65 jaar en werd eerst gerund door mijn vader en moeder. Toen ben ik erbij gekomen, en mijn toenmalige vrouw ook. Nu doe ik het op papier alleen, maar natuurlijk samen met mijn vrouw Yvette. Zij is niet officieel in de zaak getreden.


Als je terugkijkt op de corona-periode, hoe was dat voor jou?

Eigenlijk was de corona periode nog niet eens zo heel slecht voor sommige ondernemers, want mensen gingen vaak liever naar de bakker of slager omdat daar minder mensen waren. Maar voor ons, als trakteerbakker, was het wel moeilijk. Onze omzet uit traktaties viel volledig weg.


En toen kwam er nog een extra klap, de oorlog in Oekraïne.

Ja, absoluut. Na twee jaar mocht het land weer open, en binnen een half jaar kwam Poetin waardoor de prijzen gigantisch stegen. De graanprijzen en energieprijzen gingen omhoog. Dat was een extra uitdaging.


Een heftige periode zo te horen.

Onwijs. Mijn ouders hebben in hun tijd veel meegemaakt, maar wij hebben het ook zwaar gehad. Ondanks dat we nu nog steeds in een lastige periode zitten waarin meer ondernemerschap nodig is dan ooit, denk ik dat we de kop boven water kunnen houden. Daar ben ik trots op, vooral op mijn team.


Hoe is het team ermee omgegaan?

Het team heeft het geweldig gedaan. Yvette en ik staan aan het roer, maar zonder het team zouden we hier niet staan. Ze hebben gezien dat de omzet omlaag ging, maar in plaats van een nieuwe baan te zoeken, zijn ze blijven knokken.


Is er dan ook licht aan het einde van de tunnel voor jou, Romano?

Ja, er is licht aan het einde van de tunnel. Het was niet alleen de vraag of wij het financieel volhielden en of onze klanten nog bij ons langs zouden komen, maar het was ook mentaal zwaar. Maar ik denk dat als je als ondernemer negatief in het leven staat en minder ambitie hebt, je het afgelopen jaar opgegeven zou hebben.


Maar jij niet, jij komt over als iemand met een bak energie.

Ja, dat klopt. Dat komt doordat ik op jonge leeftijd al veel heb meegemaakt. Mijn biologische moeder overleed toen ik 3 jaar oud was, en ik ben opgevangen door de oud-tante van mijn moeder. Zij zie ik als mijn moeder. Zo ben ik ook bij Bakker Groffen terechtgekomen. Ik heb wel een biologische band met de echte bakker, maar dat is via mijn moeder.


Haakt dat aan bij de passie die je hebt om kinderen te helpen voor een goed doel?

Absoluut. Ik ben dankbaar voor wat mijn oud-tante en oom voor mij hebben gedaan. Ik weet dat het leven niet vanzelfsprekend is, en dat raakt me. Ik kan niet tegen ongelijkheid of oneerlijkheid, net zoals een kind dat niet kan. In dat opzicht ben ik eigenlijk nog steeds een klein kind.


Dat is een hele mooie eigenschap, een eigenschap die je moet koesteren.

Ik vind dat iedereen zijn innerlijke kind moet koesteren, want dat is een van de mooiste dingen die je hebt.


Dan nog de laatste vraag. Met wie zou jij graag aan de keukentafel willen zitten?

Als ik iedereen mag kiezen, zou ik voor Barack Obama kiezen. Ik ben erg nieuwsgierig naar hoe hij op privévlak is. Maar als het iets toegankelijker moet zijn, dan kies ik voor Stef Bos. Ik ben geïntrigeerd door hoe hij zijn teksten schrijft en mensen raakt met zijn liedjes. Ik hoop dat ik ooit met Stef Bos in gesprek kan gaan. [n]

Afbeelding