Kapitein Hans van Marle: ‘Mijn vrouw bewaarde mijn brieven onder haar kussen’
Door: Tom Rietveld AlgemeenMOERDIJK - Aan kapitein Hans van Marle vragen we waarom willen mensen zeeman worden? In mijn geval ben ik erin gerold door mijn familie in de zeevisserij in Katwijk en familie op de binnenvaart.
“Er zijn avonturiers, die wat van de wereld willen zien. Vroeger was dat aantrekkelijk omdat een schip langer in een haven bleef liggen. Nu is dat anders, het is varen en bij aankomst veelal lossen en weer weg. De meeste zeelui en vooral uit de Filipijnen en Indonesië doen het uit armoe om geld voor hun families te verdienen en dat soms voor een relatief laag loon. Zij passen zich goed aan in het hiërarchische systeem aan boord en doen alles wat ze opgedragen wordt. Ik vaar nu Europees op een shortsea schip, veelal naar Noorwegen met een speciale kraan om grote stenen te laden. In het verleden voer ik op de mediterrane gebieden in de Perzische Golf, dan was je wel 3 maanden van huis. En toen was er weinig telefoon en schreef je brieven. Mijn vrouw vond dat wel romantisch en bewaarde de brieven onder haar kussen. Nu is het een maand weg en een maand thuis, dat is wel zo gezellig. Ook voor de (klein)kinderen.”
Nog gekke dingen beleefd? ”Ja, ik ben een keer met de helikopter van boord geplukt omdat er twee zware brekers over het schip heen gingen. Golven van wel 15 meter hoog. Het schip was total loss en de bemanning gered. We zijn bewaard. Een kapitein zei ooit, je kunt beter op een gebed vertrouwen, dan op je verzekering.”