Cees en Maaike zijn 65 jaar getrouwd: ‘We blijven eigenlijk altijd in Willemstad’
Door: Angelique van de Reijt AlgemeenWILLEMSTAD - Cees Lankhuizen (87) en Maaike van der Vliet (88) hebben elkaar in Willemstad ontmoet. Maaike, geboren in Andel, komt uit een gezin van 3 broers en nog 2 zussen, waarvan 1 geestelijk gehandicapt. Ze kwam via het gereformeerde kerkblad in de kost bij de familie Timmers om te werken in de huishouding in Willemstad, waar ze Cees Lankhuizen ontmoette.
Maaike ging in Gorinchem werken, waar Cees haar vaak op zijn brommertje vanuit Willemstad ging op zoeken. Samen met zijn zussen en 1 broer woonde hij in de Voorstraat. Cees werkte als automonteur in Willemstad bij Daan de Bruin van de Favoriet in de Voorstraat. Hij ging in Keizersveer in dienst.
Op 28-2-1958 zijn Maaike en Cees getrouwd en in de Voorstraat op nummer 35 de benedenwoning gaan huren. Toen dat verkocht werd, zijn ze boven gaan wonen. “Twee jaar hebben we in het Kloosterblokje gewoond, maar we wilden graag terug naar de vesting Willemstad. We hebben lang op de wachtlijst gestaan, gelukkig kwam dit hoekhuisje in de Kazernestraat vrij.” Zoon Henk (63) kreeg 2 zonen en dochter Mary (60) kreeg een dochter en een zoon. Inmiddels zijn er ook 3 achterkleinkinderen.
“Onze trouwdag was niet zo bijzonder, want da kon nie lije”, zegt mevrouw Lankhuizen-van der Vliet.” We zijn getrouwd in het Oude Raadhuis. Daarna prachtig met de hele stoet lopend naar de gereformeerde kerk aan de Voorstraat. Daar hebben we in het zaaltje gefeest. Ik had met mijn zussen zelf soep gemaakt voor alle gasten en een pan “erruppuls” geschild. Een nichtje heeft die dag gekookt, want naar een restaurant gaan, dat deed je toen niet.”
Cees zijn grote hobby was sleutelen aan boten. Met zijn zwager Wil Wesselius klusten ze veel aan de klipper “Mea Vota” (red: mijn wens) Cees kocht later een sleepboot, De Volharding. “Toen ik de boot eindelijk aan de praat had, na heel veel sleutelwerk, gingen we er mee op vakantie.” vertelt Cees trots. Hij bouwde ook mee aan de Volkeraksluizen. “Iedereen uit Willemstad werd geronseld om daar me te komen werken. Je moest nachtdienst draaien, beton storten en allerlei zware werkzaamheden. Toch ben ik toen weer terug gegaan naar de Favoriet en werd zelf ook chauffeur groepsvervoer op de bussen.”
Maaike is altijd heel actief bezig gebleven bij de vrouwenvereniging en in Steunpunt “In de Veste” als vrijwilligster, koffie inschenken. “En appels plukken”, lacht Maaike: “Verder ben ik dagelijks in het openluchtzwembad “Ons Bad” in Willemstad. 5 dagen in de week, om 07.00 uur zwem ik dan baantjes in het zomerseizoen. En ik probeer elke dag naar de vuurtoren te lopen, voordat ik de dagelijkse boodschapjes bij de Jumbo ga doen. We zijn geen uitgaanders, we blijven eigenlijk altijd in Willemstad.”
De tip van meneer en mevrouw Lankhuizen om een goed huwelijk in stand te houden: “Als er een bui komt, rustig afwachten, het ga van zelf over “ zeggen ze volmondig. “Tja, af en toe drijven er wel buien over,” zegt Maaike triest. “Cees is helaas erg ziek. Hopelijk kan hij met zijn scootmobiel nog wel even naar buiten of naar de haven als de lente komt. Kleinzoon Wouter is binnenvaartschipper. Hij heeft zijn passie overgenomen, dus Wouter knutselt nu in de haven aan de boot van opa.