Oud-molenaar Adriaan de Vos uit Fijnaart komt toevallig langs en een zo een mooie gelegenheid om even terug in het verleden te gaan.
Bij de koffie met meulenkoek vertelt Adriaan: ”Een kennis verzamelde ansichtkaarten van molens. Ik gaf hem een tip om foto’s te maken. Uiteindelijk ben ik dat zelf gaan doen. Wij fietsen graag, dus heb ik beloofd als we langs een molen rijden, dan maak ik wel een foto. Dat wisten ze ook bij de Heemkundekring, dus toen de stichting opgericht was, zochten ze een molenaar. Ik was net gepensioneerd. Ik ben mijn opleiding begonnen in 2003. Geslaagd in 2007. Ik heb even gewacht tot de molen gerestaureerd was. Zo ben ik er in gerold.
We hadden een bestek van de Rijksdienst om er een maalvaardige molen van te maken. De vorige molenaar heeft zowat alles onttakeld. Hij maalde toen met een DAF motor. Daarmee kon hij per week 75 ton veevoer malen. In 1993 heeft hij de sleutel omgedraaid en is weggegaan. De molen werd onttakeld. Al het ijzer en alle onderdelen werd verkocht. Alleen de molenas is blijven zitten, die was te zwaar. Het perceel is verkocht aan de familie Groenewoud en die zaten met een huis en een werf met een molen erop. Om de molen opnieuw op te bouwen moest er van alles weer worden aangeschaft. Gelukkig veel gekregen van andere molenaars, waar we een goed band mee hadden. Ook de grote molenstenen hebben we gratis en voor niks gekregen!'[n]