'Je gaat het hout vanzelf begrijpen'
Ondanks hun jonge leeftijd zijn Koen en Igor al vier jaar collega’s van elkaar. Als machinebediener en medewerker TD hebben ze weliswaar ieder hun eigen taken, toch staan ze regelmatig zij aan zij als de één of de ander twee extra handen goed kan gebruiken. Beide zijn het erover eens: zij hebben de leukste baan van de wereld en werken met het mooiste product: ruw en bewerkt vurenhout. Vol enthousiasme en met ontwapenende eerlijkheid geven zij kijkje achter de schermen van hun werk.
Geen van jullie tweeën heeft een technische opleiding gevolgd. Hoe ben je dan in dit vak en in dit bedrijf gerold?
Igor: "Mijn oom die eveneens bij Gooskens Hout werkt, regelde op mijn 15de een bijbaantje als schoonmaker. Na het behalen van mijn havo-diploma wilde ik gaan studeren in Kroatië, waar mijn moeder vandaan komt. Maar corona gooide roet in het eten. In plaats daarvan ging ik steeds meer werken. Dat was geen straf want ik had -en heb- het hier enorm naar mijn zin. De leuke collega’s, goede begeleiding en groeimogelijkheden zorgden dat ik ervoor koos om hier te blijven in plaats van alsnog te gaan studeren. Mijn vrees dat mijn ouders daar niet blij mee zouden zijn, bleek ongegrond. “Dat wist ik allang”, reageerde mijn vader nuchter."
Koen: "Ik had eerder ervaring opgedaan in een ander houtverwerkingsbedrijf, toen ik via het uitzendbureau in dit bedrijf terechtkwam. Ik voelde me meteen op mijn plek. De eerste periode stond vooral in het teken van het leren kennen van de machines. Daarna kreeg ik er steeds meer taken bij. Inmiddels sta ik bij de ‘oude Waco’, een grote schaafmachine met opbosapparaat dat latten bundelt en een bandzaag die balken en planken op maat maakt. Dat vraagt de nodige oplettendheid, want veiligheid staat bovenaan. Maar dat leer je wel in deze baan."
Wat moet je nog meer in huis hebben, wil je dit werk goed kunnen doen?
Koen: "Interesse in techniek is zeker een vereiste. Je kunt hier veel leren, maar je moet er wel voor openstaan. Je zult ervaren dat je vurenhout gaat leren kennen en begrijpen en dat je er affiniteit mee krijgt. Daarnaast moet je logisch kunnen nadenken. Je werkt immers met grote machines én met collega’s die net als jij hun taken veilig moeten kunnen vervullen. Daar ben je met z’n allen verantwoordelijk voor."
Igor: "Je moet ook stevig in je schoenen staan. Als collega’s gaan we voor elkaar door het vuur en is het respect onderling groot, tegelijkertijd zeggen we waar het op staat en maken we op z’n tijd graag een dolletje. Die informele sfeer past niet bij iedereen, maar blijken de meeste mensen, zeker degenen die hier werken, erg te waarderen. "
Vraagt het fysiek nog een bepaalde kracht?
Igor:" Niet speciaal, de machines doen het zware werk wel. Bovendien staan er allerlei ergonomische hulpmiddelen tot je beschikking. Dames kunnen dit werk dus ook heel goed doen."
Koen: "Inderdaad! Momenteel werken op de werkvloer merendeels mannen, maar daar willen we graag verandering in brengen. Gelukkig gebeurt dat al. Mijn zus bijvoorbeeld begint volgende maand als machinebediener. Hopelijk volgen er meer, want nieuwe collega’s kunnen we hard gebruiken. Ik vind het vreselijk als we achterlopen door drukte."
Igor: "Eens! Ik moet nu af en toe nee zeggen als mijn hulp wordt ingeroepen, iets wat ik absoluut niet graag doe"
Wat maakt jullie werk juist wél leuk?
Koen: "Dat iedere order anders is. We werken in opdracht van bouwbedrijven, bouwmarkten, blokhutfabrikanten, de verpakkingsindustrie, enzovoorts… Ik ben trots op wat we maken en vind het een eer om zulke mooie producten af te kunnen leveren aan onze klanten. En er wachten nog zoveel meer mooie uitdagingen die ik graag aanga. Want het vertrouwen en de vrijheid die we hier genieten is groot. Tevens is er veel oog voor het welzijn van het personeel. Gooskens Hout is een familiebedrijf dat iedere medewerker beschouwt en behandelt als een gelijkwaardig lid van die familie. Je wordt gezien en gewaardeerd en automatisch wil je daar iets voor terugdoen. Dus werken we hard, met veel plezier."
Igor: "Ook ik vind de afwisseling heerlijk. Van tevoren weet ik nooit hoe mijn werkdag zal verlopen. Zo sta ik een storing op te lossen, dan weer moet er een lamp vervangen worden, een heftruck gerepareerd of een frees worden geslepen. Iedere dag leer ik bij en krijg ik kansen om te groeien in mijn werk. Zo mocht ik naar Zweden om te leren omgaan met de nieuwe machine die daar vervaardigd is. De inhoud van mijn baan is dus leuk, maar de werkomgeving is minstens zo belangrijk. Daar reken ik ook het geweldige jaarlijkse bedrijfsfeest onder."
Koen: "En het heerlijke eten dat je krijgt als je moet overwerken. Dat scheelt weer koken
