Het licht blijft uit: Grijpskerke neemt afscheid van SPAR supermarkt
Door: Annemarie van de Vreugde AlgemeenGRIJPSKERKE - Op zaterdag 25 februari deed Louis Sanderse om 15.00 voor de laatste keer het licht van de SPAR supermarkt in Grijpskerke uit. Onder applaus van de toegestroomde inwoners werd de verraste Louis naar de kerk begeleid om daar verder in het zonnetje te worden gezet. Het dorp was uitgelopen om Louis en de rest van de familie Sanderse te bedanken voor alles wat zij hebben betekend voor het dorp.
Want de winkel was belangrijk voor het dorp. Een plek voor de boodschappen maar ook voor een praatje. De winkel stopt onder andere omdat eigenaar Louis Sanders geen opvolger kan vinden. De dorpswinkel zat ruim 90 jaar in het dorp en werd al die jaren gerund door de familie Sanderse. Met het sluiten van de SPAR verdwijnt de laatste winkel van het dorp. Dat is voor de inwoners van Grijpskerke verdrietig en nog steeds niet voor te stellen. ,,Het sociale aspect van de winkel, even een praatje, elkaar ontmoeten… Dat kun je niet online bestellen” merkte een van de aanwezigen op. Maar over het verdriet achter de sluiting van de winkel werd deze zaterdag niet te veel gesproken. Dat hadden ze al genoeg gedaan. Vandaag was het tijd voor een vrolijk afscheid en mooie woorden voor Louis en de rest van de familie Sanderse.
Laten opschrijven
De tamtam op het dorp had zijn werk gedaan. De kerk zat deze zaterdag voller dan op een gemiddelde zondag. De festiviteiten begonnen met de uitreiking van de Orde van Verdienste van Grijpskerke aan Louis. Ook waren er mooie woorden van Marijke van Peene. Zij werkte van 1987 tot 1996 voor de familie Sanderse en vertelde smakelijk over haar tijd bij de winkel. Een winkel waar klanten de boodschappen nog konden laten opschrijven, betalen kwam later wel. Daarom was het belangrijk dat het personeel de boodschappen bij de goede Francke of Geschiere opschreven anders kon het weleens onhandige situaties opleveren.
Boodschappenboekjes ontcijferen
Het bezorgen van boodschappen deden ze bij Sanderse altijd al. De gewenste boodschappen werden opgeschreven in een boodschappenboekje en vervolgens klaargezet voor bezorging. Het ontcijferen van die boodschappenboekjes was soms best een uitdaging voor de werknemers. Want als iemand had opgeschreven ‘twee p. koffie’ wat was dat dan? Twee pond koffie, twee pakken koffie? Snelfilter of grove maling? En dan wist je het merk nog niet eens. Toch lukte het altijd weer en werden de boodschappen aan huis bezorgd en het brood vast in de vriezer gelegd. Kleine moeite toch? Of de ‘witte azien’ (jenever) die klanten meekregen in een papieren zak. Deze speciale azijn werd bewaard naast het muizengif. Dat heeft gelukkig nooit problemen opgeleverd, vertelde Marijke grappend. Vanaf nu geen klanten meer vijf minuten voor sluitingstijd die toch met alle geduld worden geholpen. Niet meer spontaan bedenken dat je een appeltaart wil bakken en even naar de winkel gaat om ingrediënten te halen. Geen winkel meer waar ze weten wat je wil voor je het hebt gevraagd. Niet meer ‘om’ boodschappen in het dorp.
Het licht van de winkel blijft definitief uit. Grijpskerke zal de familie Sanderse en de winkel missen.