‘Bij Karateschool Kobukai kan iedereen zichzelf zijn’
Door: Roland Pijnen AlgemeenHOOGERHEIDE - Verenigingen zijn vóór en van alle mensen. Een kantinebeheerder, voorzitter of lid. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is de liefde voor het verenigingsleven. In rubriek ‘De Derde Helft’ schetsen we een portret van deze mensen. Deze week: lid karateschool Kobukai Arthur Bogaers.
In de gymzaal aan de Bloemenlaan in Hoogerheide wordt les gegeven in de gevechtskunsten karate, Iaijutsu, batto-ho aangevuld met jodo, jitsu en judotechnieken aan leden van karateschool Kobukai. Bij Kobukai, wat letterlijk betekent school van oude gevechtskunsten, leren de leerlingen in eerste instantie om zichzelf te kunnen verdedigen en ten tweede om de klassieke vechtkunsten in ere te bewaren en verder te verspreiden. Onderwerpen zoals het opbouwen van zelfvertrouwen, discipline, lichamelijke en geestelijke ontwikkeling en sportief omgaan met een vechtkunst komen aan de orde. Dit alles met als doel om agressie naar elkaar te verminderen of voorkomen. Lid Arthur Bogaers, zelf onderdeel van het Shodan-team waar hij met leraren meedenkt over de vereniging en (speciale) trainingen leid, zegt als 14-jarige jongen onzeker te zijn geweest en is dankzij een hele goede vriend op de middelbare school in aanraking gekomen met karateschool Kobukai. “Vanaf de eerste dag voelde het vertrouwd. Het is een plek waar iedereen zichzelf kan zijn.”
Positieve invloed
De sport vindt Arthur ontzettend uitdagend. “Elke training is anders, zowel op mentaal als fysiek vlak. De speciale trainingen, zee en zomer, die een aantal keer per jaar plaatsvinden zijn een extra uitdaging en zorgen voor het ontstaan van teamspirit.” Op het behalen van het Shodan, ofwel zwarte band (hoogst haalbare kleur band in karate) examen, is Arthur tot op heden het meest trots. Waar het begon als een hobby, is het nu langzamerhand en stapje voor stapje uitgegroeid in zijn passie. “Ik kan urenlang praten over karate. De sport en de kareteschool heeft mijn leven in meerdere opzichten positief veranderd. Karateschool Kobukai is een plek waar ik naartoe kan om mijn gedachtes te verzetten.” En dat vindt Arthur fijn, want zo zegt hij: “Het leven is immers als stressvol genoeg.” Op dit moment ligt zijn focus bij het blijven trainen en de karateschool waar kan goed onder de aandacht te brengen, door te promoten. “En misschien, wie weet, kan ik in de toekomst het stokje overnemen.”
Gebroederlijk
De onderlinge relaties worden na trainingen gestimuleerd door met elkaar te spreken over het verloop van een training of door het bijpraten over het dagelijks leven. “Verwantschap staat hoog in het vaandel, daar wij altijd voor je klaarstaan als er iets opdoet.” Daarnaast wordt er elk jaar, na de zomertraining, een barbecue georganiseerd voor de leden en aanhang, waarbij het trainingsseizoen wordt afgesloten. “Op dat moment blikken we terug op het afgelopen seizoen en blikken we vooruit op wat er komen gaat in het daaropvolgende seizoen.