Pastoraal Woord door pastoor Hans de Kort
STEENBERGEN - In de laatste weken stond men in Nederland stil bij de watersnoodramp in 1953. In onze parochies hebben we herdenkingen gehad in de kerken van Halsteren, Lepelstraat en Nieuw-Vossemeer.
Door de goede televisiedocumentaire “Het water komt” ga je nog meer beseffen wat deze ramp betekend heeft voor de mensen in Zuid West Nederland en hoe de gevolgen van deze ramp nog lang door kunnen werken.
Ook nu in gesprekken met oudere mensen komt de watersnoodramp nog regelmatig ter sprake.
Naast het verdriet dat je voelt om de mensen die door de ramp hun leven verloren hebben, naast het gemis van dieren, huizen, bezittingen is het ook mooi om te zien dat er mensen vanuit alle kanten van Nederland en vanuit het buitenland te hulp zijn gekomen.
De donkere en de lichte kant van de watersnood
Zo was de watersnood zowel een Goede Vrijdag als een Pasen. Van de ene kant heel donker vanwege het lijden en sterven van velen, maar van de andere kant toch ook licht vanwege de kracht die mensen kregen om op te staan om te helpen en het land weer op te bouwen. Daarnaast mogen we toch ook als gelovigen de hoop hebben dat, al blijft het verliezen van dierbaren pijn doen, zij nu delen in het eeuwige Pasen van Christus.
Pastoor Hans de Kort.[n]