'Ik voelde me totaal overdonderd'
ETTEN-LEUR - Hij dacht op 26 april gewoon naar een vergadering van het Waterschap te gaan en zat in zijn dagelijkse kleren klaar. Degene die hem ophaalde gaf aan dat er wat mensen van de provincie bij zaten en vroeg hem om iets meer op gelegenheid gekleed te gaan. En nog altijd had hij niets in de gaten. Totdat hij op het gemeentehuis binnen kwam en hij in een kamer kwam met de andere gedecoreerden. Toen viel het kwartje: Henk Boot kreeg een lintje.
TEKST KRIJN TEN HOVE
“In de dagen daarvoor was ik nog op een verjaardag geweest en iedereen wist dat ik een lintje zou krijgen, familie en vrienden. Alleen mijn vrouw en ik niet. En iedereen hield zijn mond. Het was echt een mooie verrassing.”
Trots is hij en het emotioneert hem als we over zijn benoeming tot Ridder spreken. Het tekent ook de persoon Henk Boot. Bescheiden en altijd bezig voor het maatschappelijk belang. “Dat heb ik van kinds af aan meegekregen. Collecteren voor het goede doel, meehelpen bij verenigingen, Carnaval, Havenfeesten en de natuur. Het zijn allemaal dingen die mij al vroeg zijn meegegeven. Dus voor mij is het normaal, maar hoe mooi is het dan om op deze manier verrast te worden en de waardering te krijgen uit de maatschappij.”
Overdonderd
Overdonderd, zo voelde hij zich zowel op de 26ste april als ook op Koningsdag. “Machtig mooi om dan op het podium te staan met al die mensen, de mooie woorden te horen die er over je gesproken worden en samen met de andere gedecoreerden dit mooie moment te beleven.”
Als we praten over de verschillende verdiensten die hij heeft gehad voor de maatschappij wil hij er niet een specifiek uithalen. “Ik heb alles met evenveel inzet gedaan. Ik ben breed maatschappelijk georiënteerd. En altijd op zoek naar kansen die in het belang van de maatschappij zijn. Of het nu over natuur gaat of op sociaal of sport gebied. Alles vind ik even belangrijk. Daarbij kan je omgaan met mensen en dat vind ik leuk.” Als hij gevraagd wordt om er toch wat uit te halen dan geeft hij dat de projecten waar kinderen bij betrokken zijn hem bijzonder raken.
Kinderen, ja zijn eigen kinderen en vrouw hebben er wel eens onder geleden. “Ik was altijd veel onderweg maar ook zij hebben mij ondersteund en wat ik deed, daar ben ik ze dankbaar voor. Maar ik neem nu ook de tijd voor mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen."
Wil nog zoveel doen
Henk Boot is 77, maar zit nog vol levenslust, wil nog zoveel doen. “Ik doe er alles aan om gezond te blijven, mijn grootste angst is dement te worden. Dat ik niet meer lekker bezig kan zijn met wat ik leuk en belangrijk vind.” Om vervolgens direct na het gesprek door te gaan met een andere passie: het bijeen brengen van een zwerm bijen op het land naast zijn huis. En alles voor niets. “Als ik voor dit soort dingen betaald ga worden dan stop ik er mee!"[n]