Afbeelding
Foto: Remko Vermunt

Hendrik Boot schrijft 'Scheepsrampen en Jappenkampen'

Door: Remko Vermunt Algemeen

BERGEN OP ZOOM - Bergenaar Hendrik Boot heeft het afgelopen jaar zijn penseel ingewisseld voor de laptop. Vijftien jaar werkte hij aan een boek over zijn vader. Dit jaar moest en zou het boek er komen. "Ik heb me bijna volledig opgesloten in mijn eigen bubbel", blikt Boot terug.

Het begon allemaal in 1997 toen Cor Boot, machinist op de grote vaart en vader van Hendrik Boot, werd geïnterviewd voor het blad 'De Trompetter'. "Dat was een beperkt verhaal, waarin soms zes maanden aan ellende in tien regels beschreven werd", vertelt Hendrik in zijn atelier. In de eerste jaren als zeeman in oorlogstijd had hij veel te verduren gekregen. Twee keer werd een schip waarop hij voer getorpedeerd. Hij werd gevangengenomen op Java en vijftien Jappenkampen volgden. Onder erbarmelijke omstandigheden moest hij werken aan de Pakan Baroe spoorweg op Sumatra en overleefde het maar net. "We wisten er wel iets van, maar er werd nooit over gesproken", vertelt Hendrik Boot. Daarom besloot hij zelf onderzoek te gaan doen met het interview als leidraad. "Dat was echt een ontdekkingsreis. Ik vond steeds weer een nieuwe bron. Het was letterlijk een duik in de geschiedenis van mijn vader."

Met tussenpozen heeft hij er vijftien jaar over gedaan. Krantenartikelen lezen uit die tijd, boeken van andere schrijvers en onderzoek op internet en in archieven. "Soms moet je een heel boek lezen, en vind je een kleine passage die toevallig over dezelfde periode gaat én die zich op dezelfde plek afspeelde." Hendrik bezocht o.a. het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD). "Dat heeft wel voor kippenvelmomenten gezorgd. Dan krijg je dossiers op je tafel met volgekrabbelde stukjes papier. Het is zo bijzonder dat sommige stukken bewaard zijn gebleven als je bedenkt dat op schrijven vaak de doodstraf stond."

Steeds meer puzzelstukjes vielen op z'n plek en zo kon Hendrik de geschiedenis reconstrueren. "Je leest ook zoveel gruwelijkheden, die je niet allemaal op kan schrijven. De ergste verhalen heb ik er bewust uitgelaten. Ik wilde een evenwichtig verhaal vertellen met de context dat recht doet aan de slachtoffers." Het resultaat is een boek van 402 pagina's. "Maar met alle informatie die ik verzameld heb, had dat makkelijk 1200 pagina's kunnen zijn." Vorig jaar woonde Hendrik de presentatie van het boek bij van Willem Punt, collega en kampgenoot. Dat was de stimulans om ook zijn boek nu af te ronden. Dit jaar moest het er komen, het is immers 75 jaar geleden dat Japan capituleerde. "Ik heb het laatste jaar dan ook nauwelijks geschilderd en mezelf bijna opgesloten met alle informatie om er een goed boek van te maken." Het resultaat ligt nu op tafel als eerbetoon aan de slachtoffers van de, voor velen onbekende, oorlog in Azië.

Vader Cor overleed in 2006 op 86-jarige leeftijd. "Hij heeft niet meer geweten dat ik er mee bezig was. Dat interview was de laatste keer dat hij erover verteld heeft. In zijn laatste jaren beleefde hij de dingen soms weer en lukte het niet meer alles te verdringen. Ik kreeg het idee dat hij soms zelfs bang was om te gaan slapen, omdat hij steeds weer nare dromen kreeg. We wilden hem er verder niet mee belasten."

Het boek Scheepsrampen en Jappenkampen is te koop via https://www.boek-boot.nl



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief