Afbeelding
Foto: Coby Weijers

Scheidsrechter Izaak Geense uit Goes neemt na meer dan 40 jaar afscheid

Door: Eugene de Kok Sport

GOES - Het was altijd ‘een hartstikke leuke hobby’, zoals Izaak Geense het zelf zegt. “Maar het is welletjes geweest”, lacht de scheidsrechter uit Goes. Niemand zal het hem kwalijk nemen, want Geense heeft meer dan 40 jaar op het veld en in de zaal gefloten. Hij heeft afscheid genomen met het duel tussen Reijnhout Elektro en Jomi-Gym in De Zwake in ‘s-Gravenpolder. Tot zijn verrassing zetten de spelers hem na afloop in het zonnetje.

Izaak Geense kreeg een bloemetje en werd bedankt door de zaalvoetballers. In tegenstelling tot de KNVB, die niets van zich liet horen, vonden zij dat ze zijn afscheid niet zomaar voorbij konden laten gaan. “Het is goed om er even bij stil te staan”, zei speler Manuel Hoezen van Reijnhout Elektro. “Hij is toch een begrip in de Zeeuwse voetbalwereld.” Iedereen op de Bevelanden, die ooit een bal heeft aangeraakt, kent Geense. “Vele honderden wedstrijden heeft hij gefloten. “Ik ben geen eendagsvlieg. Als ik ergens aan begin, dan stop ik er niet zo maar mee. Zo werkt het niet, vind ik.” De 76-jarige Geense begon toen hij 33 jaar was. “Ik had altijd bij GOES gevoetbald. Iemand zei tegen me dat ik eens een wedstrijdje moest fluiten. Hij vond dat wel iets voor mij.”

Streng

Dat bleek het geval. De rapporteurs van de KNVB zagen het ook in hem zitten. Al na een aantal jaar floot Geense regelmatig duels in de hoogste klasse van de regio. “Ik ben altijd streng, maar rechtvaardig geweest. Ik heb nooit iemand bevoordeeld. Sommige mensen die ik kende, dachten dat ze meer mochten, maar dat liet ik niet toe. Zij kregen net zo goed een kaart als ze een overtreding maakten.” Zijn credo was ‘deze open en deze dicht’, zegt hij wijzend naar achtereenvolgens zijn ogen en mond. “En wat er buiten de omheining gebeurde, interesseerde me niet. Het ging me om wat er op het veld was te doen.” Zelden heeft hij problemen gehad. “Ik heb nooit te veel toegegeven, want als je voetballers een vinger geeft, pakken ze je hand.”

Intimideren

Hij weet zich één vervelend incident te herinneren, toen hij een duel floot tussen een vierde elftal van Krabbendijke en een nog lager elftal van Kloetinge. “Een van de spelers van Kloetinge had geel gehad en kwam na afloop naar me toe en zei dat ik zijn nummer moest schrappen. ‘Anders kom je jouw hokje niet uit’, dreigde hij. ‘Nou, dan blijf ik lekker zitten, maar het rapport gaat naar de KNVB’, was mijn antwoord.”

Geense heeft zich nooit laten intimideren. Zijn houding legde hem geen windeieren. Als scheids- of grensrechter vroegen ze hem regelmatig voor bijzondere duels. Zo was hij actief toen NAC op bezoek kwam bij SSV’65. “Toen heb ik daarna nog een potje gebiljart met Martien Vreijsen van NAC." Ook vroegen ze hem voor oefenwedstrijden van het Nederlands vrouwenelftal tegen Australië en Duitsland en floot hij een duel van het Nederlands G-elftal. “Dick Jol zou komen, maar hij zegde op het laatste moment af. Ik zou vlaggen, maar toen vroegen ze of ik wilde fluiten. ‘Natuurlijk, hartstikke leuk’, zei ik. Dat zijn mooie dingen.”

Pensionering

Geense stopte een paar jaar geleden met fluiten op het veld. In de zaal, waarmee hij begon na zijn pensionering als timmerman, ging hij nog wel door. “Maar ik krijg last van mijn heup. Ik vind dat je als scheidsrechter moet zijn waar de bal is. Dat werd steeds moeilijker. Daarom ben ik gestopt.” Het zal wennen zijn dat zijn zwarte scheidsrechtersoutfit, die zijn vrouw honderden keren heeft moeten wassen, in kast blijft hangen. Geense blijft het voetbal echter volgen. “Ik ga wel kijken naar GOES, SSV of Kloetinge. Ik vind het nog steeds een leuk spelletje.” FOTO COBY WEIJERS 



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief