Zeeuwse wind als voorbeeld voor Europa

De komst van het Kenniscentrum op de Kenniswerf in Vlissingen brengt nieuwe kansen met zich mee voor de Zeeuwse onderwijsinstellingen. Zo ook voor Scalda. Het unieke windproject dat ze zo’n drie jaar geleden leven inbliezen dient inmiddels als voorbeeld voor de rest van de wereld, maar tijd om stil te zitten is er niet.

John Leeman is projectleider bij Scalda en betrokken bij het vierjarige project over windenergie. Ze zijn op de helft. “Eigenlijk leiden we monteurs op voor windmolenparken. Er zijn maar twee locaties die dat doen in heel Nederland, wij zijn er daar eentje van.” Een jaar of drie geleden bestond het fenomeen dan ook nog niet. “Je kunt nu bij ons, naast je reguliere technische opleiding, een ‘minor’ voor een jaar kiezen. Om te gaan specialiseren. We lopen voorop in Zeeland, maar ik voorspel dat er veel meer gaan komen.”

Boost

En die voorspelling is niet zo gek, als je kijkt naar de opkomst van windmolenparken. “Reparaties werden vaak gedaan door mensen uit Denemarken, omdat er hier simpelweg geen opleiding voor was. Terwijl de windsector, bijvoorbeeld door de duurzaamheidsplannen van Frans Timmermans, een enorme boost krijgt.” En waar kan zoiets dan beter ontstaan dan aan de kust. “Wind zit natuurlijk in het DNA van Zeeland, dus dan is het eigenlijk logisch dat wij daarmee beginnen.”

En dat bleef niet onopgemerkt, vertelt Leeman. “We zijn de enige onderwijsinstelling ter wereld die zelf veiligheidstrainingen geeft en daarvoor certificaten uit mag geven. Ze hebben ons gevraagd een voortrekkersrol op ons te nemen en andere scholen te helpen.” Maar ook vanuit België is de interesse groot. “Of we dit ook op Europees niveau kunnen doen. Ze willen expertisecentra op het gebied van energietransitie en hebben gevraagd of wij de kar kunnen trekken voor wind op zee.”

Praktijk

Maar hoe ziet dat er in het klaslokaal uit? “Je hebt een deel praktijk en een deel theorie. Echt lesmateriaal was er niet, dus dat hebben we moeten ontwikkelen. In de praktijk zitten ze in een simulator. Dat is een kleine windmolen, van twee bij twee, waarbij ze getraind worden op het verhelpen van storingen.” Dit alles in samenwerking met het bedrijfsleven en de gemeente Vlissingen. “In totaal zijn er 23 partners bij betrokken. Inmiddels werken er al acht studenten echt bij een bedrijf, daarnaast proberen we ze door middel van traineeship ervaring op te laten doen.” Met maar één doel: “Als beroepsonderwijs proberen voor te lopen op de vraag van de arbeidsmarkt.”

Achteroverleunen is dan ook geen optie. “We zijn bezig met een project om windmolenbladen te inspecteren. Dat zijn er drie, op 120 meter hoogte, levensgevaarlijk dus. We ontwikkelen een drone die dat kan.” Hij hoopt dan ook dat de komst van het Kenniscentrum weer voor nieuwe prikkels kan zorgen. “We willen vanaf volgend jaar ook de ‘minor drones’ kunnen aanbieden om studenten naar Zeeland te trekken. Zo halen we stoere projecten naar de Kenniswerf.” Stiekem maakt het hem best een beetje trots. “Als Zeeuw ben je bescheiden, maar het is bijzonder dat we als voorbeeld worden gezien.”

BIJDRAGE DANIËL WISSEL