‘Elkaar helpen in alles, anders kom je er niet’

’s-GRAVENPOLDER – Voor Joost en Sara Otte-Minnaard uit ’s-Gravenpolder was het vorige week maandag precies zeventig jaar geleden dat zij elkaar het ja-woord gaven. Dat hebben ze feestelijk gevierd in een restaurant in Goes met hun drie kinderen, zes kleinkinderen, zeven achterkleinkinderen en twee zussen van Sara. Ook ontving het jubilerende paar vele bossen bloemen en bijna tachtig kaarten en kwam burgemeester Gerben Dijksterhuis van de gemeente Borsele bij hen op bezoek. 

“Dit is een heel bijzondere mijlpaal”, aldus de burgemeester maandag. “Vanochtend bezocht ik het vrolijke stel. Mooi om te zien dat ze zo actief en vol humor in het leven staan. Elke dag genieten ze samen van het leven. Ik wens jullie veel geluk en gezondheid toe!”

Na al die tijd zijn Sara en Joost Otte nog steeds gezond en gelukkig met elkaar. Ze weten zich de dag dat ze elkaar ontmoetten nog goed voor de geest te halen. “Het was op de kermis in Goes. Tijdens de toondagen van de boeren stonden zij met hun koeien op de markt en daar was een kleine kermis bij”, vertelt Joost. “Het was donker, maar ik zag wel dat het een mooie meid was.” Volgens Sara kende Joost haar zus beter, maar toch ging zij expres de mat uitkloppen als hij, als jonge schildersknecht, voorbij kwam fietsen.

Dorpswinkel

Sara is in ‘s-Heer Abtskerke geboren en woonde op het hof De Palmboom in ‘s-Gravenpolder toen zij en Joost verkering kregen. Joost komt uit Nisse. In augustus 1949 verloofde het stel zich en begonnen zij in ‘s-Heer Arendskerke een schildersbedrijf met winkel die langzaam zou worden uitgebreid met allerlei andere artikelen en uiteindelijk zou uitgroeien tot een dorpswinkel. Vijfentwintig jaar geleden stopten ze met de winkel en gingen ze in ‘s-Gravenpolder wonen. “De tijd is voorbij gevlogen”, vindt het echtpaar. “Maar ja, het is je gegeven of niet.”

Braaf

Voor Sara waren de jaren dat zij de winkel runde één van de gelukkigste periodes in haar leven. “Ik wilde graag mensen ontmoeten en nog steeds. Dat heb ik al mijn hele leven. Ik zou het nog doen als ik niet zo oud was.” Joost heeft veel plezier uit zijn werk als schilder gehaald. “Ik had heel veel klanten en ben in bijna elk huis in het dorp geweest destijds. Ook zat ik bij de brandweer en hielp bij de treinramp bij Eindewege in 1976.” Naast werken, gingen Joost en Sara graag op vakantie. Eerst met de kinderen naar Zwitserland en Luxemburg en later met de bus naar Italië. Reizen doen ze niet meer, maar dat betekent niet dat het stel stilzit. “Ik doe het huishouden, scrabbelen en Joost zit op zijn laptop en doet het werk in de tuin. We hopen nog wel een tijdje te blijven.” Volgens Sara is de basis van een goed huwelijk geven en nemen, maar vooral meer geven. “En braaf wezen”, vult Joost haar lachend aan. “En je moet elkaar in alles helpen, anders kom je er niet.”