Column Hanneke Marcelis: 'Vissenkom'

Pluizige puppy's. Piepende kittens waarvan de oogjes nog dicht zijn. Kuikentjes die achter moedereend aan de sloot in verdwijnen. Deze tijd van het jaar doet mijn hart vol dierenliefde sneller kloppen. Dus hakten we laatst de knoop door. Er moest een huisdier komen. En om nou niet meteen aan overmoedigheid ten onder te gaan (en onze gloednieuwe meubels nog even te ontzien) besloten we klein te beginnen. Nog even niet mijn zo vurig gewenste kitten. Nee. We namen twee vissen. Lekker makkelijk. Vroeger heb ik zoveel vissen gehad. Kommetje op de vensterbank. Paar liter water erin. Leuke vis uitkiezen in de winkel. En klaar is Kees.

Het uitkiezen van die vissen was even gemakkelijk als ik me herinnerde. Na lang wikken en wegen viel de keuze op een dikke sierstaartgoudvis die we Oscar noemden en een klein wit met oranje exemplaar genaamd Guus. Dus pakten we een potje goudvisvlokken mee en startte de zoektocht naar de kom. "Waar staan de vissenkommen?", vroeg ik terwijl we zoekend tussen de aquaria stonden. "Vissenkommen zijn dierenmishandeling", meldde een medewerker me. Daar tegenin gaan leek me niet wijselijk, dus kozen we braaf het kleinste aquarium uit en liepen we naar de kassa.

De kassamedewerker wierp een korte blik op het potje goudvisvlokken in mijn ene hand en de vissen in de ander. Hij keek ons vervolgens streng aan. "Dat is het verkeerde voer." Verkeerd voer? Voor een goudvis? Ik weet niet beter dan dat iedere goudvis die ik ooit heb gehad dit soort vlokken kreeg. "Daarvan krijgen ze lucht in hun buikjes. Is heel vervelend voor ze." Ik hoopte even dat hij een grap maakte. Maar dat was duidelijk niet zo. Ik droop af naar het voedselrek om een nieuw potje goudvisvoer te kiezen. Wat trouwens twaalf keer zo duur was. "We willen ook een zuurstoftakje", zei ik, in de hoop mijn goede bedoelingen met deze vissen duidelijk te maken. Daarop kreeg ik drie complete planten in mijn handen geduwd met de boodschap: "Ik neem aan dat je al een flesje leidingwaterreiniger in huis hebt?"

Inmiddels genieten Oscar en Guus met volle teugen van hun nieuwe thuis. Van het voedsel wat zo fijn is voor hun buikjes. Het ruime aquarium. Het gereinigde water. De bos met plantjes. Echt lekker makkelijk, zo'n vis. Ik denk dat we nog maar even wachten met die kitten.[l]