Afbeelding
Foto: Johan van Gurp

De vliegende keeper bij NAC: Christol van Campenhout

Door: Sandra Broosus Column

Een kwart eeuw in het doel bij NAC, RBC, Heracles en SVV'65

BREDA - De vliegende keeper bij NAC is Christol van Campenhout. Een talent in de jaren 1982-1986.

DOOR RINIE MAAS

Een 'vliegende keeper' door de bal tijdig te onderscheppen door op tijd zijn kooi uit te gaan.

Laagvliegend naar de hoek en hoogvliegend naar de bal in de kruising van het doel.

Zo zagen we John van Campenhout bezig bij NAC van 1982-1986.

In 1984 konden Steve Cooper en Ron Futcher NAC icoon Bob Latchford niet doen vergeten.

"Die man had een uitstraling", zegt Christol. Hij had de overtuiging van de uitzonderlijken: "Nu mòet het gebeuren"…"en dan stonden we al met 1-0 voor".

Geselecteerd

Christol van Campenhout is een van de spelers die meer had kunnen betekenen voor NAC als hij iets meer begeleiding had gehad.

Niets ten nadele van de elftalleider en weergaloze oud-spelers Jacques Visschers, de trainer Bos Maaskant en de al even gereputeerde Frans Vermeulen maar in hun vocabulaire stond het opwekkende woord niet bovenaan.

"Als wij de begeleiding hadden gehad die de keepers nu genieten van Jelle ten Rouwelaar c.s. dan hadden we als professional stappen gemaakt", zegt Christof die van de A en E jeugd als 19-jarige aan de A selectie werd toegevoegd.

Prijs

Zo jong heeft Van Campenhout een opmerkelijke en begerenswaardige prijs in de wacht gesleept; de gouden voetbalschoen bij het destijds prestigieuze Euro voetbaltoernooi in Groningen.

Tijdens het seizoen 1985-1986 trekt hij zich van de algehele malaise bij de club in de eerste divisie niet teveel aan.

Hij is buitengewoon op dreef. In de eerste zes duels wordt hij drie keer gewaardeerd met een 8 door VI.

Zijn rivalen Ton van Eennenaam en Frits van Seidliz Kurzbach speelt hij uit het doel.

Als het seizoen daarvóór in 1984-1985 John Frijters en zijn vriend (zie eerdere kroniek mei 2018) zich vastketenen aan de paal omdat zij het wanbeleid van NAC zat zijn denkt Christol: "Wat gebeurt hier".

Bekijkt u de foto hierbij dat begrijpt u des te beter dan de actie van die twee jeugdige helden niet uit de lucht kwam vallen.

Op de tribunes is het ene lege gat na het andere te zien.

De populieren met hun eeuwige ratelende slag van hun blad in de wind wijken niet maar de supporters hebben de geelzwarten de rug toegekeerd.

Ik geloof ook dat de peppels of canadessen die de Beatrix zo vriendelijk omzoomden, 's winters vol rijp of sneeuw tijdens het avondje NAC vanaf 1975 sfeerbepalend zijn geweest, afgezien van het bier en spitsvondige liederen van de aanhang.

Voetbal-elite

Als we op de jaren tachtig terugkijken dan zien we hoe belabberd NAC speelde.

Het blijkt uit het toeschouwersgemiddelde in deze jaren, dat u misschien achteraf niet wilt aannemen maar toch wel degelijk deze piek heeft: 2.944.

Paul Bannon van Bristol Roovers compenseerde in 1985-1986 het gebrek aan stootkracht door 19 keer te scoren Peter Remie, Danny Schrijvers, Ad Krijnen, Jack Sweres (Haagdijk), John Smit (Tuinzigt), Arno Gabriëls groeiden in hun rol en dat de Bredanaars bijeenbleven werd na teleurstellingen beloond met promotie.

Het idee dat de oud international Adri van Kraay (Argentinië) met zijn staat van dienst de leider was in de defensie van NAC moeten we wegnemen.

Hij speelde 14 wedstrijden; raakte in 1984 geblesseerd en dat was het. Dat Christol zich mocht meten met de voetbal-elite van Breda stemt hem tot de dag van vandaag trots en dankbaar.

Hij sleepte er een aantal keren de 0 uit tegen PSV en Feijenoord. "Ja, dat was wel kicken, zeg maar".

Leeuw

Christol van Campenhout heeft zich in die loodzware jaren geweerd als een leeuw. Ik zag hem spelen en hoe hij de hoeken van het doel vond bij de grond en in de kruising, klimmend alsof hij een wolk beeldhouwde.

Mogelijk dat het matje dat John Linford in zijn haar legde hem inspireerde. Want dat was er eerder dan van Gerard den Haan.

Ik herinner me een verre uittrap van de NAC-goalie die Lindford bereikte die hij stillegde op zijn schoen waarna hij Remie bediende die scoorde. In die zin was het een op elkaar afgestemd stel; nog niet helemaal gerijpt. Maar groen is niet alleen gras.

Jongensdroom

In de jaren hierna lijven de clubs hem graag in. RBC zes jaar; De Graafschap 8 jaar en Heracles 1 jaar. De amateurclubs erbij gerekend worden het er 25. Zijn jaren bij NAC noemt hij een "jongensdroom". "Geweldig" zegt de oud NAC speler die met kleindochter Silke in het Rat Verleghstadion een van de 18.000 is en weet dat hij hoe dan ook van de groei deel uitmaakt. "Toen wist NAC de talentjes bij Groen-Wit te vinden", schrijft 'de Nakkenist' bij zijn profiel op de ratsite.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief