Willy van der Hurk. FOTO ARCHIEF RINIE MAAS
Willy van der Hurk. FOTO ARCHIEF RINIE MAAS

Speelverbod NAC voor Van der Hurk pakte verkeerd uit

Door: Sandra Broosus Column

BREDA - Willy van der Hurk ging door roeien en ruiten. Tegen Feyenoord thuis mei 1964 maakte hij de 2-1 En het werd 3-1 voor NAC. Het was de revanche op de smadelijke 10-0 nederlaag december 1963.

DOOR RINIE MAAS

Tien nul

De jonge generatie kent hem niet. De ratsite heeft zelfs geen biografie voor de man die met NAC in de Intertoto schitterde, o.a. Young Boys (3-6). Wij juichten op de Beatrix met 12.000 getrouwen voor Willy omdat de bal van zijn voet in het net achter Eddy Pieters Graafland verdween. (2-1). Het bevrijdde ons van de frustrerende 10-0 nederlaag in het wintergedeelte van de competitie op een bevroren veld in de Kuip. "Onaangepast schoeisel en een falende scheidsrechter Aalbrecht deed NAC de das om", luidt de verklaring voor de monsternederlaag. Het lijkt me niet de volledige waarheid.

IJsveld

Frans Bouwmeester senior, in 1966 teruggekocht van Feyenoord op het oude nest, en die dag absent, kon zijn oren niet geloven. "10-0, neen, dat kan niet". Het kon wel! Het is waar dat Feyenoord na wat inspelen naar elkaar een opvallend teken kreeg terug te keren naar de kleedkamer. Dat daar schoenen zijn verwisseld met een ander model is 99 % zeker. Maar…ik zag ook een ongenaakbare Coen Moulijn op dat spiegelende veld en een beter combinerend Feyenoord.

Chaos

De drijfveer kortom voor de revanche op een normaal veld onder normale omstandigheden. Het bleef lang 1-1 maar de 2-1 van Willy van der Hurk gaf de Rotterdammers de nekslag. Het werd 3-1. NAC eindigde dat seizoen op de zevende plaats onder Ajax. Om in het seizoen daarop 1964-'65 te degraderen door chaos; de intertoto had geen geld opgebracht maar geld gekost; bestuursleden traden af en de man door roeien en ruiten, Willy van der Hurk stuurde zijn 5 jarig contract terug. Omdat NAC aan hem en zijn pas getrouwde Riki van der Hurk-Willemse een belofte brak. Die belofte was een huis in Breda. Bij NAC ontbrak het aan daadkracht terzake. Een uniek incident werd geboren. Van der Hurk vertrok naar Panningen in Limburg en NAC dacht louter negatief: 'Hé hij verbreekt zijn contract, oké dan zetten we hem op de beroepslijst en komt ie op hangende pootjes terug'.

Geen dooie gulden!

Niet dus! En dus moest Jacques Visschers in afwachting van de komst van versterkingen (Kaloperovic) het voorlopig in zijn eentje waarmaken. NAC verdacht Panningen – niet ten onrechte – ervan spelers onder tafel fikse bedragen te betalen. Steekpenningen dus, zoals bij topamateurs niet ongebruikelijk is. Van der Hurk riep in de Telegraaf 'dat hij bij zijn overgang naar Panningen helemaal geen geld had aangenomen'. Niet één dooie gulden. "Het werd niet geloofd. Hij kreeg een speelverbod", schrijft de Volkskrant, na Van der Hurks overlijden (3 mei 2019) in een uitermate welverdiende rechtzetting.

Beroepsverbod

Voor Willy van der Hurk, de eenvoudige onderhoudsmonteur, die voetballen kon, hoe dan ook een groot drama. Voortdurend zien we dat wat in de voetballerij gebeurt ook in de samenleving een rol speelt en andersom. Het beroepsverbod lag in de jaren 60-70 heel gevoelig. De koude oorlog maakte achterdochtig, vooral in Oost-Duitsland. Gerard Reve had het ezelproces aan zijn broek. En de Nobelprijswinnaar Günther Grass, bekend van de blechtrommel, kwam op voor de collega's, die door politici werden bekritiseerd, vanwege het grondwettelijk principe van de vrijheid van meningsuiting. In dat kader past onlosmakelijk het speel- of beroepsverbod (hij was prof) voor Willy van der Hurk.

Talent

Pas in het seizoen 1970/1971 (na 6 jaar!) kon Van der Hurk uiteindelijk toch naar Panningen. Hij kreeg daar ook een baan als onderhoudsmonteur bij een kippenslachterij. Hij ging, dankzij zijn club, hier wonen met zijn vrouw en twee kinderen. Vier jaar speelde hij in het eerste elftal. Van der Hurk was de jongste in een Eindhovens gezin van zeven kinderen. Op zijn 19e verkaste hij als groot talent van Brabantia naar PSV. Nog een aantal clubs lijfde hem in. In 1963 kocht NAC hem. In de Intertoto speelde hij zijn wedstrijden tegen Young Boys, FC Saarbrucken en FC Luik. In de KNVB beker bereikte NAC de halve finale, dankzij Nico Rijnders en opnieuw Van der Hurk. Het was zijn laatste wapenfeit.

Bikkel!

Van der Hurk was het zat nog langer op een huis te wachten.

Oud NAC-spelers noemen Van der Hurk 'een fijne medespeler'. "Hij kon de bal goed beschermen en had inzicht. Hij ging door roeien en ruiten. Een bikkel". Panningen: "Je kon zien dat hij op het hoogste niveau in de spits had gestaan". Bij NAC dus dat naar de beroepslijst greep om Van der Hurk het spelen onmogelijk te maken in de hoop dat 'de bikkel' zou terugkeren. Het pakte verkeerd uit.

De verloren zoon liet zich niet meer zien!



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief