'Carnaval... 'n prachtig feest', aldus Bisschop H. Ernst

BREDA - "Een prachtig feest, carnaval", vond destijds bisschop H. Ernst voor wie zijn woorden nog inhoud en betekenis hebben. "De open geest van de Bredanaars laat zich niet betuttelen", zei hij.

DOOR RINIE MAAS

De confetti in de cafés, die aan de vloeren plakt, wordt geveegd. Vannacht droomde ik over het Kielegatse feest. Ik dacht ook terug aan tranen van Van Cooth waar Rob van Daal met zijn kwieke pasjes op de maan leek te zijn geland. Achter mij stond de houten friettent van Christ. "Die is net zo oud als Jeruzalem", wist de nog immer populaire Corry Konings.

Ja, Corry, 'alles' is zo jong en oud als Jeruzalem.

Methusalem

En door haar prachtige woordverspreking die ingeruild kan worden in de dikke van Dale voor Methusalem dacht ik aan bisschop Hub Ernst die met zijn 95 jaar in de leeftijd van de Bijbelse 'jongeling', meer dan zijn voorgangers, een warm voorstander was van Carnaval. "Carnaval hoorde bij de open geest van Brabant", zei hij. De bisschop had dàt wat een ouder mens jong kan maken. Hij keek niet op tegen verandering en ging met zijn tijd mee. Beland in zijn jaren als emeritus bisschop stuurde hij mailtjes toen de computer nog geen plaats had verworven bij de Bredase senioren.

Aswoensdag

Ik kreeg er nogal eens een. Een humoristische toevoeging aan deze rubriek, een zachte correctie. Want bisschop Ernst, geboren uit ouders met een bakkerszaak aan de Ginnekenstraat 11, bijna aan de voet van van de Mariakerk, was een ras Bredanaar. Een grapje uit de mond van een van zijn voormalige medewerksters, die in het spoor van de bisschop, graag meedeed, was: "In Frankrijk hebben ze Tour de France… Maar…wij hebben (Prins) Frans Latour". Hij ontbreekt op de Prinsen eregalerij. Een opvallend feit! Natuurlijk zijn er ook prinsen gehemeld. Memento Mori. Gedenk dat gij van stof zijt en tot stof zult wederkeren. Aswoensdag is een dag die aansluit op de rituelen en die je net zo min wegvlakt dan het carnavalsfeest zelf, die destijds bij elkaar hoorden als was en maandag.

Sjoel

En vandaag dus referte aan bisschop Ernst met zijn support voor het Bredase carnaval. Ik heb hem het beste van alle bisschoppen gekend en vertel graag over hem in verband met carnaval dat, gesteund door de tientallen Bredase vrijwilligers, meer dan ooit, onder leiding van Lucien Verhoef met kop en schouders overal in deze stad bovenuit steekt en waarvoor H.Ernst tijdens zijn apostolaat op de bres stond. Bisschop Ernst was geen 'de waarheid' decreterende opperherder. Hij verruilde zijn kathedraal, de heilige Michaelkerk in het Brabantpark, met de Sjoel die toen nog aan de dr. van Mierlostraat gevestigd was. Als puber was hij bevriend met zijn buurtgenootje Marga Minco.

Vrijheidszin

Over zijn vriendschap met Minco 'in Breda bevalt' door Martijn Jas: "Thuis leefden wij in een open verhouding met niet katholieken. Zo hebben wij joodse buren gehad aan wie mijn ouders diensten bewezen op de sabbat". Voor de boodschappen keken zijn ouders niet of de winkeliers protestanten of joden waren…"Het is interessant dat die vrijheidszin aanwezig was in het oude Breda. Want het Breda van mijn kinderjaren was een kleine provinciestad met ongeveer dertigduizend inwoners. De Bredase binnenstad, zo herinner ik me, was als en groot dorp waar de mensen elkaar kenden".

Voetballer

Het vriendinnetje van Hub was, Marga Minco, woonachtig in de Bouwerijstraat. In zijn lagere schoolperiode was hij supporter van NAC. Hij voetbalde in de Belcrumpolder en in het Brabantpark. "Ik had één grote wens: een goede voetballer worden. Helaas kon ik er niks van". De frèle sporter heeft het volgehouden tot de middelbare school. En toen was er 'roeping'. Na de middelbare school volgde het klein- en groot seminarie. De tijdelijke en eeuwige gelofte. Hub Ernst werd priester.

Vishal

Hij herinnert als kind de vishal: 'Daar werd de vis bij afslag verkocht'. Met moeder stond Hubke er bij.

Een marktmeester noemde getallen in stuivers in een afdalende reeks. "Wie het eerst 'mijn' riep kreeg een mandje vis voor het genoemde aantal stuivers….Visvrouwen vulden op de stenen tafels voor de kopers de mandjes met vis. Het ging er volks en gezellig aan toe. Vrijdags aten we de vis op".

Carnaval!

Over Carnaval (kerkkrant parochie Centrum 5 jun i 2002): "Carnaval is een niet te betuttelen prachtig feest, als men de goede instelling heeft. De combinatie van sterke kerkelijke betrokkenheid en het afwijzing van betutteling was altijd al eigen aan Breda. Zeg de Bredase katholieken niet dat carnaval niet deugt. Want daar snappen ze niets van. Ze trekken er zich ook niks van aan. En bewijzen met de manier waarop ze het feest vieren dat het juist wel deugt. Dat het een prachtig feest is". Alaaf (bis)!