Een briljant huwelijk voor Bettie en Arie

ETTEN-LEUR – Een briljanten bruidspaar kom je niet zo vaak tegen. Bettie en Arie Kranenburg vierden het heugelijke feit dat zij 65 jaar getrouwd waren samen met hun familie op 29 december. Die datum op de drempel van een nieuw jaar wordt niet zo vaak gekozen voor een huwelijk maar, zo vertelt rasentertainer Arie: "Dat was goedkoper toen, kon je aftrekken van de belasting."

Ze komen uit Den Haag, de beide echtelieden die op smeuïge wijze hun verhaal doen over het leven dat ze samen opbouwden. Zij kwam uit een gezin met zes kinderen, drie jongens en drie meiden. Hij kwam ook uit een gezin met zes kinderen maar had alleen maar broers. In de meeste gevallen ontmoetten de jongelieden uit die tijd elkaar op de kermis of tijdens het dansen maar bij Bettie en Arie liep dat heel anders.

Uitgeknikkerd

"Er was een fancyfair in het wijkgebouw naast de Engelbewaarderskerk" vertelt Bettie. "Ik was daar met een stel vriendinnen en Arie met een stel vrienden. We kenden elkaar niet. Toen ben ik aan de ene kant begonnen met alle ballonnen die er hingen lek te prikken en Arie aan de andere kant. Pastoor Trouwborst heeft ons er toen onmiddellijk uitgeknikkerd." Bettie ging eerst met een club van de kerk op vakantie maar de twee deugnieten spraken af elkaar daarna weer te ontmoeten. "Dat was in 1949 en vijf jaar later zijn we getrouwd, in diezelfde kerk door diezelfde pastoor" grinnikt Bettie. De eerste huwelijksjaren werden doorgebracht bij de schoonouders van Bettie, die dat helemaal niet erg vond. "Best leuk tussen al die mannen" beaamt ze.

Hengelsport

Bettie werd coupeuse en werkte op een atelier waar zij overhemden maakte. Dat deed zij tot de eerste van hun vier kinderen op komst was. Arie ging naar de ambachtsschool en werd elektricien. Dat beroep pakte hij evenwel niet op. Hij werd vertegenwoordiger in hengelsportartikelen, werd importeur en zwierf door heel Europa om de Japanse artikelen aan de man te brengen. "Ik sprak heel weinig Engels" vertelt Arie "en op een gegeven moment was er een bijeenkomst van vertegenwoordigers in Hamburg. Daar was ook de directie uit Japan bij aanwezig. Een collega en ik staken de koppen bij elkaar, we lieten een toespraakje in het Japans in elkaar flansen en leerden dat uit ons hoofd. Dat was een enorm succes."

Schooiwagen

De familie verhuisde in 1970 naar Etten-Leur. Arie ging er de hengelsportafdeling voor het toenmalige bedrijf Borsumij opzetten. Dochter Anita, de oudste van de vier kinderen Kranenburg, vond het maar niks. "Ik was een importkind, had er heel wat moeite mee" herinnert zij zich. Arie werd in latere jaren verzekeringsagent en is dat gebleven tot aan zijn pensioen. "Ik kende heel veel mensen in Etten-Leur" vertelt hij en zoon Ton vult aan: "mijn vader heeft jarenlang met carnaval op de schooiwagen gezeten" waarop Anita reageert met: "als hij begon te praten stopte hij gewoon niet meer." Zijn spreekvaardigheden brachten hem ook naar De Nobelaer waar hij optrad als spreekstalmeester tijdens het jaarlijkse evenement voor gehandicapten. Zelfs bij de politie was hij geen onbekend figuur, vooral niet als hij als Sinterklaas de (on)deugden van vooral één speciale motoragent besprak. De veelzijdige Hagenees was eveneens sportmasseur in zijn vrije tijd waarbij hij zelfs de hoofdcommissaris op zijn tafel kreeg.

Caravan

Het echtpaar bezat een stacaravan in Overloon maar ruilde die in voor een toercaravan waarmee zij na de werkzame jaren vele vakanties in Zuid-Frankrijk doorbrachten. Nu wonen zij tot volle tevredenheid in de Kloostergaard. Hun geheim voor een goed huwelijk? "Gewoon je eigen gang gaan, geef elkaar de ruimte en accepteer elkaar zoals je bent!"[l]